In een reactie op het artikel Wiskunde in de supermarkt noemde iemand het idee om voortaan les te geven met “Spitsen, Metro’s en YouTube links”. Enerzijds kun je op deze manier aansluiten bij de actualiteit en de belevingswereld van jongeren, anderzijds roept dit natuurlijk de vraag op wat de kwaliteit is van dergelijke bronnen. Hoe leer je leerlingen hier verstandig mee om te gaan?
Een voorbeeld van iemand die ondanks (of eigenlijk dankzij) haar eigen bedenkingen over de kwaliteit van YouTube aan de slag is gegaan met lesgeven via YouTube is Alexandra Juhasz, een docente aan Fitzer College in Califonië. De docente vond de kwaliteit van de inhoud van de filmpjes op deze populaire videosite onder de maat en wilde daar met haar leerlingen over discussiëren… via YouTube.
Vooraf heeft zij samen met haar leerlingen een aantal onderzoeksvragen geformuleerd. Deze hadden bijvoorbeeld betrekking op de manier waarop mensen leren, jongerencultuur, de invloed van censuur en expertise. De docente bood deze lessen vervolgens online aan en moedigde leerlingen aan om zelf video’s te plaatsen en commentaar te geven op de site. Op deze manier ontdekte deze docent samen met haar studenten de mogelijkheden, maar vooral ook de grenzen van dit medium.
Na een half jaar zijn de belangrijkste conclusies van Alexandra Juhasz en haar leerlingen over het lesgeven via YouTube:
- Omdat ‘de hele wereld’ mee kan kijken, voelen leerlingen zich niet vrij om ervaringen en ideeën te delen
- Lesgeven en leren is sterk afhankelijk van fysieke aanwezigheid, op YouTube is het voor een leraar moeilijk om krachtig, inspirerend en enthousiast over te komen, ook is het lastig te zien of leerlingen gemotiveerd zijn als ze alleen maar via tekst commentaar kunnen geven
- Op YouTube is het onduidelijk welke informatie van experts afkomstig is en welke van ‘ amateurs’, waardoor leerlingen informatie niet op waarde kunnen schatten
- Hoewel YouTube bij uitstek geschikt is om leerlingen te vermaken, is leren nou eenmaal niet altijd leuk
- Om effectief te kunnen leren is structuur noodzakelijk, op YouTube overheerst chaos
YouTube lijkt dus een weinig geschikte leeromgeving. Aan de andere kant hebben leerlingen wel zelf kunnen ervaren waarom dat niet zo is. Misschien zijn er bepaalde vakken die er wel wat aan kunnen hebben? Muziek of kunstvakken misschien, het vak dat wordt gegeven door degene die de reactie plaatste. Of anders maatschappijleer, of een cursus mediawijsheid? Wat is uw mening?
