Bij het ontwerpen en printen van 3D-objecten komen verschillende concepten en vaardigheden samen. Mede daarom is de 3D-printer, het icoon van de Maker Movement, uitermate geschikt als leermiddel. Er wordt in Nederland dan ook flink mee geëxperimenteerd. Maar wat zijn nu eigenlijk de voor- en nadelen van zo’n 3D-printer? In dit artikel zetten we er een aantal voor je op een rij.
3D-printen op school: de voordelen
Samenwerken, probleemoplossend vermogen, ict-geletterdheid, creativiteit, kritisch denken, communiceren én sociale en culturele vaardigheden: tijdens het ontwerpproces van een 3D-object komen alle 21st Century Skills aan bod. Zo is het apparaat goed in te zetten om in groepsverband een real life probleem of uitdaging te lijf te gaan. Tijdens dat proces vertalen leerlingen, met behulp van software, hun creatieve oplossing in een technische tekening van het prototype. Vervolgens nemen ze het prototype onder de loep om uit te zoeken of en hoe het nog beter kan. Oftewel: de 3D-printer draagt bij aan een authentieke leeromgeving, waarbinnen leerlingen leren werken op een manier die in de bedrijfswereld niet anders is.
De 3D-printer is vooral van meerwaarde voor het techniek- en maakonderwijs. Vragen als ‘Hoe houden bepaalde constructies zich?’ en ‘Wat kunnen we aan een bestaande constructie verbeteren?’ zijn namelijk prima te onderzoeken zijn met behulp van een 3D-printer. Op het moment dat het ook mogelijk is om meerdere materialen te printen, is het apparaat ook op het vlak van materiaalkennis van meerwaarde. Voor welk materiaal ga je? En waarom?
3D-printen in het onderwijs: de nadelen
Professionele programma’s om technische 3D-tekeningen te maken – bijvoorbeeld AutoCAD, Solidworks of Blender – zijn nogal ingewikkeld in gebruik. Daarom komt er steeds meer eenvoudige software, zoals Tinkercad of Blokify, op de markt. Maar óók die programma’s hebben weer een nadeel, namelijk: je kunt er lang niet alles mee maken. En iets mooi en echt maken, dat is volgens kwartiermaker Maker Education Arjan van der Meij bijna niet te doen: “Het kost veel tijd en zelfs het inzetten van een 3D scanner helpt daar niet bij.”
Op veel scholen printen 3D-printers daardoor voornamelijk gedownloade bestanden van Thingiverse. Van der Meij in zijn blog op Makered.nl: “Ook op mijn school, doet de 3D-printer vooral dit. Het komt zelden voor dat een leerling iets maakt dat uitgeprint wordt.” Daarnaast kunnen de printers op scholen alleen nog plastic printen en zijn de printers erg traag. “Maker Education gaat maar voor een heel klein gedeelte over moderne fabricagemiddelen. Het gaat veel meer om van leerlingen Makers te maken. En dan is ruimte om het te doen (fysiek en in het rooster), veel materiaal (hout, plastic afval, verzin het maar) en een stimulerende docent veel belangrijk dan een fancy 3D-printer”, aldus Arjan van der Meij (bron).
Wat zijn volgens u voor- en/of nadelen van 3D-printen in het onderwijs? Deel uw ervaringen via onderstaand reactieformulier.
Lees ook:
