In de rubriek Over de grens geven we een kijkje in de klas van Denemarken tot Zuid-Afrika en van Maleisië tot Peru. Hoe functioneert de school? Wat zijn uitdagingen voor docenten? Welke lesmiddelen worden er gebruikt? Tim The Travelling Teacher maakte een top 5 van de meest bijzondere onderwijssituaties die hij tegenkwam tijdens zijn reizen.
Tim Ovington reist als The Travelling Teacher de wereld over. Hij kijkt mee in de klas, geeft zelf les en spreekt veel lokale docenten. Sinds 2017 bezocht hij bijna veertig scholen in 25 verschillende landen. Onlangs begon hij stichting The Dream Factory, waarmee hij opleidingen bekostigt van leerlingen die hij tijdens zijn reizen tegenkwam.
Naast mooie voorbeelden van goed onderwijs, kwam hij ook op plaatsen waar het onderwijs minder goed is geregeld: ‘Nederland is zeker een van de meest innovatieve landen. Gamification staat centraal in mijn lessen. Ook ben ik enthousiast over digitalisering. Tijdens mijn reizen heb ik andere docenten laten kennismaken met onderwijsapps als Nearpod, Running dictation – bewegen en leren tegelijk – en Escape the Classroom; vakoverstijgende educatieve escape rooms voor in de klas.’ Dat onderwijs in ieder land anders is, blijkt uit de ervaringen van Tim. Dit is zijn top 5 bijzondere onderwijssituaties:
#1 Schotland: gepersonaliseerd onderwijs
‘Schotland staat meer bekend om de haggis dan om het onderwijs. Onterecht, want de Schotten hebben een heel mooi systeem. Je volgt ieder vak op jouw eigen niveau. Ikzelf zat als tiener in Schotland op de Harlaw Academy. Daar volgde ik Engels op vwo-niveau en een uur later Frans op vmbo-niveau. Later gaf ik hier een tijdje les. Halverwege het jaar kunnen leerlingen wisselen van niveau. Ze worden echt uitgedaagd. Zo krijg je echt een gepersonaliseerd rooster én een gepersonaliseerd diploma. In Nederland willen we daar ook graag naartoe. Nu maken leerlingen hier nog eindexamens op het niveau van hun slechtste vak. Zonde van het talent.’
#2 Zuid-Afrika: vakantieweek
‘Ik kreeg een uitnodiging van de Zuid-Afrikaanse minister van onderwijs. Tijdens een lezing mocht ik presenteren wat ik tot nu toe van het onderwijs in haar land vond. Ik was ontzettend zenuwachtig, maar heb haar wel geconfronteerd met bizarre feiten: 60 procent van de tienjarigen is bijvoorbeeld analfabeet. Terrible! Vervolgens werkte ik acht weken als tutor in The house of Resurrection in Port Elizabeth: een weeshuis met 32 kinderen. Samen met vijf studenten uit Breda organiseerde ik een vakantieweek gericht op de ontwikkeling van life skills en normen en waarden met activiteiten als bowlen, safari en zwemmen. Ook bouwden we een chill out learning room.’
#3 IJsland: Efteling-school
‘Op uitnodiging vloog ik naar Reykjavik voor een kijkje bij The Elf School. Die was precies zoals ik het verwacht had: een soort Efteling. In 2002 wees een IJslandse studie uit dat 52 procent van de bevolking gelooft in elfen. Ook op school doen ze alles om dit geloof via sprookjes en mythes levend te houden, een hele coole ervaring. The Elf School stimuleert dat kinderen zo lang mogelijk kind blijven. Wat me ook opviel in IJsland: iedere docent heeft recht op een klassenassistent – zowel op de basisschool als het voortgezet onderwijs. Goed om daar in Nederland eens over na te denken…’
#4 Malawi: 127 kinderen in een klas
‘Een Nederlandse jongen die in Malawi werkt, nodigde me uit om de dorpsschooltjes in Lilongwe te bekijken. Op de fiets met mijn backpak en een halve geit – een geschenk voor het dorpshoofd – werd ik naar het dorp gebracht. Na een drie uur durende rit kwam ik bij de Chankhozi-school. Er waren tien docenten voor 1037 leerlingen; reken zelf maar uit… Ik heb hier lesgegeven aan 127 leerlingen in één klaslokaal. Een bizarre ervaring. En wij in Nederland maar zeuren over meer dan dertig kinderen in een klas! Ook bizar: ik kreeg een stok in mijn handen. Ik dacht dat dit was om aan te wijzen op het bord. Niet dus, als ik wilde mocht ik daar kinderen mee slaan! Ik heb die nacht niet zo goed geslapen.’
#5 Denemarken: Hellerup-school
‘Lasse, de directeur van de Hellerup-school in Denemarken is een van mijn grote voorbeelden. Ik deel zijn visie op onderwijs. Ik mocht ‘s ochtends met hem mee op zijn dagelijkse rondje langs 14 klassen om goedemorgen te zeggen tegen zijn leerlingen. Niet alleen ‘hallo’ en ‘succes’, maar ook leerlingen persoonlijk aanspreken. Vragen zoals ‘hoe gaat het met je oma?’ of ‘hoe ging je training gisteravond?’ Fantastisch. Het is een open green school: geen muren en veel groen, perfect voor de akoestiek. Buiten zijn er moestuinen waarin kinderen kunnen werken. De oogst gaat naar de keuken om lunch te maken voor alle leerlingen en docenten. Die zitten in de pauze niet in de lerarenkamer, maar gewoon bij de leerlingen.’
Wat zijn jouw meest inspirerende ervaringen als leraar in het buitenland? Je deelt ze via onderstaand reactieformulier.
