Als docent is het je vast niet ontgaan. Afgelopen week vond in de Utrechtse Jaarbeurs de Nationale Onderwijs Tentoonstelling (NOT) plaats. Het thema van dit jaar is ‘voor beter onderwijs’. OVM-redacteur Milou Dekkers volgde een klas op de School voor de Toekomst.
Via een groene loper betreed je de School van de Toekomst. De NOT is nog maar net geopend, maar groep 7 van Openbare basisschool West uit Capelle aan de IJssel is er al klaar voor. Een ochtendje les in de School voor de Toekomst.
Ruimte in de klas
Johan Hof, docent op Openbare basisschool West staat het liefst voor de klas: “Al jaren geleden dacht ik, 55 vierkante meter klas… Dat is niet meer van deze tijd. Ik besloot het anders te doen, dus op onze school hebben we twee lokalen samengevoegd. Er is ruimte voor een keuken, een natuur-scheikundehoek, een theater, er zijn computers. We hebben inmiddels ook een lokaal met alleen maar Lego. Laat kinderen experimenteren. Je moet ze voorbereiden op 2040, de maatschappij van morgen. Traditionele klassen zijn daarvoor niet geschikt.” Met deze gedachte stond Johan Hof aan de wieg van de School voor de Toekomst, waarmee hij dit jaar voor de vierde keer op de NOT staat.
Programmeren
In een rumoerige, open beurshal zijn de kinderen van groep 7 vanochtend gefocust aan het werk. “Dat zegt toch alles”, stelt Johan Hof tevreden. Twee aan twee werken leerlingen aan verschillende activiteiten. Zo nu en dan rouleren ze. Te beginnen bij de Ozobot, hier tekenen kinderen een figuur waarbij ze met kleurcodes aangeven hoe de mini-robot precies de lijnen moet volgen; de basisbeginselen van het programmeren. “Programmeren, dat is toch niet dit?”, roept een van de kinderen verbaasd. Toch wel. En de School van de Toekomst laat zien dat alle kinderen het kunnen.
Met GoTo bijvoorbeeld, waar Kim en Merel een tekenrobot besturen via korte codes en formules. Kim: “Mijne is mislukt, dit is niet mooi.” Maar ‘mooi’, daar gaat het bij deze les niet om. Code als middel om iets te creëren, dat is het doel: creatief programmeren met een kunstwerk als eindresultaat.
Kunst en technologie
Interactieve kunst maken Sanne en Esmee met de Verderkijkdoos: de ouderwetse kijkdoos in een nieuw jasje. De digitale wereld mengt zich hier met tastbare knutselspullen: kralen, veertjes, poppetjes, stiften en klei, iedere aanpassing in de doos verschijnt direct digitaal op beeld. Heel leuk, maar wat leer je ervan? “Je kunt de doos bij verschillende vakken inzetten ter ondersteuning van de les”, legt de docent uit. “Leerlingen gebruiken dan beelden die ze vinden op internet en bewerken die met eigen toevoegingen. Bijvoorbeeld voor een creatieve presentatie bij geschiedenis. Zelfs thema’s als de Holocaust hebben leerlingen met deze Verderkijkdoos aan hun klasgenoten gepresenteerd.”
Experimenterend leren
In de LEGO Education Innovation studio bouwen Vincent en Mark samen aan een hijskraan. Ze zijn geconcentreerd en hebben geen tijd voor vragen of een toelichting. Lego is bepaald niet nieuw, maar toch past het in de School van de Toekomst. Lego daagt uit om te doen en vraagt om een wetenschappelijke houding, onderzoeken en ontwerpen; 21e-eeuwse vaardigheden ten top. “Ook komen hier samenwerken, techniek en digitalisering samen”, vertelt de begeleidend docent. “Doe je dit in de klas, dan moet je wel je manier van lesgeven aanpassen. Je bent veel meer begeleider die leerlingen coacht bij het experimenterend leren.”
Augmented reality
Experimenterend leren staat ook centraal bij de interactieve sandbox waar in een zandbak vulkanen, rivieren, oceanen en bergen ontstaan. Aardrijkskunde komt tot leven via augmented reality. Gefascineerd kijkt Lotte naar de vulkaanuitbarsting die wordt geprojecteerd op haar zojuist gecreëerde hoop zand: “Ik dacht dat zandbakken alleen voor kleuters waren.”
Even verderop werken Damian en Guus met behulp van augmented reality aan hun virtuele biologieles. Guus doet het voor: hij richt zijn iPad op het T-shirt van de docent, waardoor hij direct alle organen in beeld krijgt. Met de virtuali-tee-app kan hij bovendien ook in de organen kijken en krijgt hij informatie over de werking ervan. Met een tik op de iPad verschijnen de darmen van de docent levensgroot in beeld. “Wow”, roept Guus verschrikt. Veel tijd om bij te komen heeft hij niet. De ochtend is voorbij en de klas gaat terug naar hun eigen klaslokaal. De tijd vliegt in de School voor de Toekomst.
Wil jij lesgeven op de school voor de toekomst? Waarom wel of juist niet? laat het ons weten via onderstaand reactieformulier.
*Namen van leerlingen zijn om privacyredenen gefingeerd
