Ik vond het spannend om allerlei redenen: ben ik fit genoeg voor 3.0? Willen onze lezers hier wel over horen? Gaat het me lukken om op te schrijven waar het om gaat? Ik ging namelijk John Moravec interviewen over Education 3.0. Ik had de site Education Futures een paar maanden geleden gevonden en was er ondersteboven van. Hier werden grenzen verzet! Grenzen opgeheven zelfs, in de ideeën van John Moravec en zijn Leapfrog Society wordt leren grenzeloos en verschuiven lerenden, samen met docenten, van kennis vergaren naar kennis creëren.
John Moravec is hoofd van Leapfrog Institutes, onderdeel van het College of Education and Human Development at the University of Minnesota. De betrokkenen bij Leapfrog zien om zich heen dat de maatschappij verandert onder invloed van almaar snellere technologische ontwikkelingen en dat het onderwijs voor de uitdaging staat om met dezelfde snelheid mee te gaan. We weten nu al dat we vandaag mensen opleiden voor beroepen die over een paar jaar verdwenen zijn of sterk veranderd, en dat er vandaag beroepen ontstaan waar nog geen opleiding voor is. Wat kan het onderwijs met dat gegeven?
Ik vroeg John Moravec ernaar, ik wilde graag Good Practices horen, ik ben geïnteresseerd in mogelijkheden maar dan toch vooral mogelijkheden die een beetje herkenbaar zijn, die uitnodigen tot handelen en ons niet verloren achterlaten met het gevoel dat we niet weten waar we moeten beginnen. Dat bleek te vroeg, de Leapfrog Society is bezig met een aantal pilots op scholen in de staat Minnesota en er is nog niet veel meer over te melden dan dat. Toch spreekt Moravec, samen met anderen, al jaren op conferenties en andere bijeenkomsten over de sprong die het onderwijs zou moeten maken. Want daar draait Leapfrog om: niet langzaam meeveranderen maar flinke tussenstappen overslaan en proberen vooraan in de ontwikkeling terecht te komen, dichtbij het tempo van de technologische ontwikkelingen. Nu reageert het onderwijs op ontwikkelingen, in de Leapfrog-filosofie co-creëert het onderwijs innovatie. Op de site van Education Futures staan een paar aardige schema’s, waaronder het schema bij dit artikel. Moravec beschrijft in zijn artikelen en schema’s beelden van onderwijs en van onderwijsgerelateerde gebieden in de drie door hem benoemde fases.
Een aantal 3.0–beschrijvingen zijn nu al herkenbaar voor de meesten van ons: technologie is overal, veel software is al open source en gratis via internet beschikbaar. De komende jaren komt er steeds meer online leermateriaal beschikbaar door uitwisseling tussen makers en gebruikers en makers en gebruikers gaan meer op elkaar lijken. Ook bij ‘teachning is done…’ herkennen we het beeld van de 3.0-fase: veel leerlingen helpen docenten bij het ontdekken van nieuwe digitale mogelijkheden in de lespraktijk. En ik kan me voorstellen dat het onderwijscurriculum in de nabije toekomst meer flexibiliteit zal vertonen, mede op initiatief van leerlingen. Met een paar zaken heb ik meer moeite: de visie van ouders op onderwijs als ‘daycare’ roept weerstand op en het idee dat school overal kan zijn lijkt me niet essentieel voor 3.0. Dat leren overal gebeurt wel, maar dat is van alle tijden. En ‘teachers are everybody, everywhere’, ik ben benieuwd wat u daarvan vindt.
