Stel je voor. Je ligt in bed, diep ingestopt onder een warm deken, als plots de grond begint te trillen. De muren om je heen lijken wel rubber en de lampen aan het plafond dansen alle kanten op. Je ouders staan in de deuropening. “Kom mee, schat!” Ze slepen je mee naar beneden en jullie gaan onder de keukentafel zitten. Gebukt met je handen over je hoofd wacht je tot het trillen eindelijk stopt. Je hebt zojuist een aardbeving meegemaakt.
Trillende beentjes
Eens in de zoveel tijd is het weer raak: een zware aardbeving treft een gebied in de wereld. Mexico was op 19 september 2017 aan de beurt. Een zware aardbeving met een score van 7,1 op de schaal van Richter schudde de inwoners van Mexico uit hun bedden. Met het epicentrum 120 kilometer ten zuidoosten van Mexico-Stad heeft de aardbeving grote schade aangericht in de drukbezochte hoofdstad. De beving zorgde voor een totaal van meer dan driehonderd doden.
Arm en getroffen
Mexico ligt in de semiperiferie. Dit betekent dat het land een opkomende economie heeft, maar nog steeds erg afhankelijk is van centrumlanden. Hierbij speelt Amerika een erg grote rol. Mexico is een grote importeur van Amerikaanse producten. Door de aardbeving en de vele schade is de economie van Mexico ook aangetast. Vooral het armere zuidwesten van Mexico lijdt zwaar onder de schade van de aardbeving. Geld voor herstel is er nauwelijks.
Wie, wat, waar?
Dat er een aardbeving voorkomt, is niet vreemd voor de inwoners van Mexico. Dat komt omdat Mexico op een breuklijn ligt. Dit betekent dat de ene plaat onder de andere plaat schuift. De plaats waar de lichtere plaat onder de zwaardere plaat schuift, noem je een subductiezone. In dit geval gaat het om de Noord-Amerikaanse Plaat en de Cocosplaat. De Cocosplaat bestaat uit oceanische korst en is dus lichter dan de Noord-Amerikaanse Plaat, die uit continentale korst bestaat. Door dit verschil in dichtheid schuift de Cocosplaat onder de Noord-Amerikaanse Plaat. De druk die wordt opgebouwd door deze neergaande beweging is enorm. Er komt een moment dat de platen de druk zat zijn. De Cocosplaat schiet dan met een grote schok onder de Noord-Amerikaanse Plaat door en dit zorgt voor het vrijkomen van grote hoeveelheden energie. Deze energie voelen wij als een aardbeving.
Maar deze aardbeving was wel even schrikken. Normaal gesproken vinden er rondom Mexico zeebevingen plaats. Dit zijn aardbevingen waarvan het epicentrum op de zeebodem ligt. Doordat het epicentrum verder van de dichtbevolkte steden afligt, zal de schade altijd minder zijn dan wanneer het epicentrum op land ligt. En dat was deze keer het geval. Een echte aardbeving dus!
Zelf op onderzoek uit.
Waar zouden er nog meer aardbevingen voorkomen? Zoek met behulp van onderstaande opdracht uit welke landen goed moeten oppassen, voordat ook daar de grond onder hun voeten begint te trillen!
Bronnen
Bron 1 Aardbeving in Mexico-Stad
Bron 2 Aardbevingsbestendig bouwen
Bron 3 Aardbevingen in Nederland
Bron 4 Oorzaken aardbevingen in Nederland
