Vraag je je ook weleens af hoe het zou zijn om voor de klas te staan in een ander land? Zijn de studenten anders en wat merk je van de nationale cultuur? Ryan, docent maatschappijleer in Nederland, en Tom, afdelingshoofd bij Illinois Valley Community College (IVCC) in Amerika, vroegen zich dit ook af en namen deel aan een uitwisselingsproject vol verrassingen. ‘Er werken daar docenten in het ziekenhuis, om studenten op te leiden!’
Sinds 1996 organiseert het Koning Willem I College namens een grote groep ROC’s in Nederland (verenigd in RADIX) een jaarlijkse uitwisseling voor medewerkers met partnerscholen in de Verenigde Staten. Tijdens deze uitwisseling verblijven de medewerkers bij elkaar thuis en krijgen ze een kijkje in elkaars professionele leven. Naast drie huwelijken en langdurige vriendschappen zijn hier door de jaren heen al vele onderwijsinhoudelijke samenwerkingen uit voortgekomen.
Hoe begon dit avontuur voor jullie?
Tom: Ik kreeg een mailtje met de vraag of ik me wilde aanmelden voor een uitwisselingsprogramma met Nederland. Dat wekte meteen mijn interesse, al moest ik natuurlijk wel even met mijn vrouw overleggen. We zouden namelijk voor twee weken iemand in ons huis krijgen. Ze zei meteen: ‘Go for it!’
Ryan: Bij mij ging het eigenlijk hetzelfde. Ik was erg enthousiast toen ik eindelijk het verlossende telefoontje kreeg dat ik mee mocht doen. Er was eerst nog wel enige twijfel, want eigenlijk word je in dit project gekoppeld aan iemand die dezelfde functie heeft. Ik werk als docent en Tom als afdelingshoofd, maar omdat we zowel qua persoonlijkheid als leeftijd een goede match waren is het toch doorgegaan. We zijn volgens mij zelfs de jongste deelnemers ooit!
En waarom wilden jullie zo graag meedoen aan deze uitwisseling?
Ryan: Voor de Amerikaanse hamburgers natuurlijk, haha! Nee, ik kende Amerikaanse scholen vooral uit films en series en daarin worden de vooroordelen behoorlijk uitvergroot. Ik was erg nieuwsgierig naar de echte (school)cultuur, en daarnaast ook naar de manier van werken en alle verschillende mensen met hun eigen functie en visie.
Tom: Ik wist niet veel over Nederland voordat ik aan Ryan gekoppeld werd. Ik wilde vooral ervaring opdoen in een andere school en onderwijssysteem. Het land heeft me ook verrast: jullie fietsen overal naartoe, de frikandel speciaal is een aanrader en wat regent het hier veel!
Tom, je noemde het onderwijssysteem al. Kun je ons kort uitleggen hoe het Amerikaanse onderwijssysteem werkt?
Tom: Bij ons loopt high school (de middelbare school) voor iedereen van groep 9 tot 12. Leerlingen zijn dan gemiddeld 18 jaar oud. Daarna kun je elke richting kiezen die je wilt: je kunt het leger in gaan of direct aan het werk, je kunt naar community college, de universiteit of bijvoorbeeld een technical college om te leren lassen. Je hebt heel veel mogelijkheden.
Mag iedereen naar de universiteit?
Tom: De meeste universiteiten hebben voorwaarden om aangenomen te worden, een minimaal gemiddelde op je cijferlijst bijvoorbeeld. Op de school waar ik werk is iedereen welkom. Community college duurt twee jaar, daarna kun je in twee jaar op de universiteit je bachelor halen. Ik heb zelf daarna nog twee jaar verder gestudeerd om mijn master te halen. Als je via een promotietraject je PhD wilt halen dan duurt dat daarna nog eens twee jaar.
Wat me compleet verbijsterde was dat leerlingen hier als ze 12 jaar zijn al een niveau moeten kiezen, dat vind ik zo jong.
Dat verschilt behoorlijk van het Nederlandse systeem!
Tom: Dat klopt! Wat me compleet verbijsterde was dat leerlingen hier als ze 12 jaar zijn al een niveau moeten kiezen, dat vind ik zo jong. Wat als een leerling zich wat langzamer ontwikkelt of als een leerling het in die leeftijd moeilijk heeft? Binnen twee, drie of vier jaar kan dezelfde leerling misschien heel goed een hoger niveau aan.
Als ik terugdenk aan hoe ik was toen ik 12 jaar was, dan was ik waarschijnlijk op het laagste niveau geplaatst, maar hier zit ik toch met mijn master.
Ryan, heb jij ook zo’n cultuurverschil ervaren?
Ryan: IVCC – waar Tom werkt – is veel kleiner. De afdeling Zorg & Welzijn waar ik werk, is net zo groot als het hele IVCC. Maar ik was pas echt verrast tijdens mijn bezoek aan het lokale religieuze ziekenhuis. Ik mocht een dag meelopen met studenten verzorgende-IG, een verpleegkundige, arts en een docent. Ja, je hoort het goed: er werken docenten in het ziekenhuis. Ze zijn in dienst van de school, maar begeleiden studenten en leiden ze op op de werkvloer. Dat is echt anders dan een stagebegeleider die vanuit het bedrijf studenten begeleidt. Je bent dan afhankelijk van de ervaring en visie van een bedrijf.
Financieel is er trouwens ook een verschil. In Amerika betaalt iedere student zijn eigen opleiding. Soms hebben ze zelfs drie of vier bijbaantjes.
Tom: Ze zijn gemotiveerd en hebben iets te verliezen als ze hun best niet doen. De kosten voor de universiteit kunnen wel zo’n €15.000 per jaar zijn. Daar kunnen ze een lening voor afsluiten, maar die moet wel terugbetaald worden. Net gek dus dat ze liever niet een jaar overdoen.
Wat als je dan je diploma hebt en niet gelukkig bent in je beroep?
Tom: Het is in Amerika heel makkelijk om van beroep te wisselen. Je hoeft dan niet per se weer terug naar school te gaan.
Ryan: Als je hier bijvoorbeeld kapper wilt worden dan doe je een kappersopleiding. Maar die hebben ze in Amerika niet. Je kunt gewoon solliciteren zonder diploma. In Nederland moet je een opleiding volgen tot politieagent, in Amerika duurt die opleiding zes weken en daarna leer je verder in de praktijk.
Tom: Maar het mooie in Nederland is dat er meer gelijkheid is, omdat studeren voor iedereen haalbaar is.
Welke nieuwe inzichten hebben jullie opgedaan en hoe gaan jullie die in de praktijk brengen?
Tom: Het is inspirerend om te zien hoe docenten hier samenwerken. Elke ochtend tijdens een kopje koffie of na school kunnen ze praten over studenten, problemen of ideeën. Dat is niet beperkt tot vergaderingen. Ik wil kijken of ik dat kan introduceren bij mijn collega’s.
Ryan: Voor mij is dat toch echt het leren in de praktijk en de trots die studenten meedragen. Ze waren op IVCC niet alleen trots op hun school, maar ook op het vak waar ze voor leren, dat vond ik zo mooi om te zien en dat ga ik zeker delen met collega’s en studenten.
Ben je enthousiast en wil je weten of jouw ROC bij RADIX is aangesloten?
Informeer dan zeker op je school; Ryan en Tom raden het project volmondig aan!
Word ook docent van de maand
Heb jij een bijzonder verhaal en wil je ook als docent van de maand geïnterviewd worden? Of wil je een collega voordragen? Laat het ons weten op redactie@malmberg.nl.
