Het kabinet-Rutte III telt zestien ministers en acht staatssecretarissen. In het nieuwe kabinet zitten tien vrouwen: zes ministers en vier staatssecretarissen. Twee vrouwelijke ministers zijn ook vicepremier. Met drie vrouwelijke ministers en één staatssecretaris levert D66 de meeste vrouwelijke bewindslieden. ‘Ik zie het als een opdracht om met diversiteit voor een afspiegeling van de samenleving te zorgen. Iedere partij moet dat voor zichzelf weten’, zegt D66-leider Alexander Pechtold in het Algemeen Dagblad. Daarmee verwijst hij onder meer naar de VVD. De partij van Mark Rutte levert zes ministers aan dit kabinet: vijf mannen en één vrouw. De premier liet aan RTL Nieuws weten dat hij graag meer vrouwen in het kabinet had willen hebben. ‘Maar uiteindelijk geldt: we gaan voor de beste mensen. Het is wat het is’, aldus de minister-president.
Minder ego
VVD-raadslid Samira Bouchibti is het eens met de premier. ‘Je zit in de regering, omdat je de beste bent en niet omdat je vrouw bent’, stelt Bouchibti in de Volkskrant. ‘Ik wil niet ergens voor gevraagd worden omdat ik Marokkaan ben. Ik wil ook niet ergens neergezet worden omdat ik vrouw ben. Ik wil gevraagd worden, omdat ik de beste ben.’ VVD-erelid Neelie Kroes vindt dat ze in Den Haag niet met hun tijd meegaan. Het beperkte aantal vrouwen in dit kabinet is ook geen aanmoediging voor anderen. ‘Als Rutte het al niet belangrijk vindt…’, zegt Kroes in het Parool. Ze pleit voor een evenwichtige verdeling. ‘Als er meer vrouwen bij zijn, heb je meer teamspelers, minder ego. Vrouwen hebben een meer gevarieerde aanpak, omdat het ze doen vanuit een vechtende positie. De samenleving vindt het niet vanzelfsprekend.’
Kiesrecht
Marije Cornelissen, algemeen directeur van UN Women Nederland, startte voordat de namen van de bewindslieden bekend waren een petitie voor een 50/50-kabinet. ‘Dit jaar is het precies honderd jaar geleden dat vrouwen in Nederland passief kiesrecht kregen. Vrouwen als Aletta Jacobs en Wilhelmina Drucker zagen in 1917 hun strijd voor vrouwenkiesrecht eindelijk beloond’, schrijft Cornelissen. ‘Je zou denken dat honderd jaar later vrouwen en mannen wel gelijk vertegenwoordigd zouden zijn in de Nederlandse politiek, maar helaas.’ Filosoof Paul Teule vindt het geen goed idee om de man-vrouwverdeling verplicht 50/50 te maken. ‘Uit diversiteitsonderzoek blijkt: als vrouwen ongeveer dertig procent van een groep uitmaken, brengt dat positieve gevolgen voor de kwaliteit met zich mee. Daarmee wordt het groepsdenken in een monocultuur doorbroken’, zegt hij in Trouw.
