Onder een zwaarbewolkte hemel werken we, op een vrijdag voor de meivakantie, de Koningsspelen af. Inmiddels uitgegroeid tot een jaarlijkse traditie waarbij de dag begint met een ‘verantwoord’ ontbijtje, een Koningslied of -dans voorzien van harde g’s en rollende r-en, waarna sport en spel kunnen starten. Daarbij zetten wij onze achtste groepers in als begeleiders van de spellen voor de onderbouw.
Lesgeven aan de bovenbouw is een oase van inspiratie voor unieke belevenissen. Meester Joost, leerkracht in groep 6/7a, mag dit al heel wat jaartjes beleven en wil zo nu en dan wel eens wat op papier zetten. Deze bijna-veertiger houdt er wel van om naast het onderwijzen ook anderen erop te wijzen dat het onderwijs meer is dan doelen stellen, groepsplannen maken en klagen.
Met verve gaan ze door de knieën en met liefde delen ze extra punten uit zodra de clown die op de muur is geschilderd op de neus wordt geraakt. Het zijn dan schatten, die puberale wondertjes. Zo ook Janne en Mara die urenlang het wijzertje op het Twisterbordje laten draaien. ‘Rechtervoet op groen. Linkerhand op geel.’ ‘Ja, goed zo. Knap dat je bleef staan zeg.’ ‘Aaah, dat is nou jammer, maar je hebt wel 15 punten verdiend, een nieuw record.’ En zo vliegen de records je om de oren. De fotogenieke koning, die gegijzeld op een bord geen uitweg kent en keer op keer een naald in z’n snoet gedrukt krijgt, heeft het nog het zwaarst te verduren. Op het klassieke schoolbord naast hem worden de records vrolijk erbij gekrijt. De records worden meerdere keren verbroken.
Dat geldt ook voor alle andere spelen die er voor de kleine ‘dabbertjes’ te doen zijn. Rauzen op een goaltje, oranje objecten onthouden – wat je als volwassene trouwens altijd verliest van kinderen -, vochtige sponsen naar elkaar overgooien en de was ophangen. Het lijkt net de huishoudschool. Populair is ook het chips dobbelen. Gooi je 6, dan mag je chips eten, net zolang totdat een ander 6 gooit. De spelleiding weet trouwens zelf ook vaak de 6 ogen te vinden, zo blijkt.
Terug naar het Twisterspel. Inmiddels zijn de juffen van groep 1/2 en groep 4 met elkaar in de clinch geraakt, nadat ze zijn overgehaald om ook eens op de mat te komen. Zelf onderging ik al eerder een poging en ondervond daarbij dat bepaalde ledematen en spieren niet meer geschikt zijn voor dit spel. Desondanks wist ik mijn evenwicht kordaat te bewaren en de jongedame uit groep 4 als tegenstrever te bedwingen. De juffen lukt het ook op deze vierkante meter elkaar het leven zuur te maken. Nadat ook een tweede potje was afgerond, middels ‘linkerhand op geel’, beëindigen ze het spel met een schallend gelach. De Koningsspelen zijn leuk en nuttig voor zowel jong als oud.
