Column

In het lokaal staan meer studenten, bleek van schrik.

Als een gynaecoloog-in-de-dop leg ik mijn zes- en zevenjarigen het verschil uit tussen een natuurlijke bevalling en een keizersnede. Ze hangen aan mijn lippen.

Er is niks aan te doen. Mijn zoon zit nou eenmaal op een kopieerschool.

Een leerling met smetvrees? Dat is nieuw voor me.

Na de pauze wordt er druk gerekend met de verliefde harten en met onze eigen verliefde harten.

Er staan tien ouders in mijn klas.
Of het klopt dat we zonder overleg een konijn in de klas hebben?

Juf Astrid heeft een juffenzus.

Zo pendel ik zeven weken lang met mijn retro-bingokoffertje op en neer tussen groep 3 en groep 4, waar dagelijks de bingostrijd losbarst en waar dagelijks de leerlingen spelenderwijs leren rekenen.

'Ja, zeg ik dan maar, 'waarom werk jij dan niet in het onderwijs?'

Je bent de leerlingen die ik nooit meer vergeet...

Julia is verliefd. Stapelverliefd. Op Bob, uit groep 5. Wel twee hele groepen hoger.

In de middag had ik al dertien ouders gebeld met de vraag of ze alsjeblieft hun spugende, poepende of ijlende kind konden komen ophalen.