Dat heb je soms. Een aantal gebeurtenissen komt bij elkaar en je denkt… hé! Zo was ik deze week mijn brugklassende dochter aan het helpen met haar huiswerk. Het viel me op dat ik veel niet meer ken en zelfs sommige dingen niet meer kan. Hoe moet je ook alweer de ene breuk door de andere delen? Wat later las ik op de website van Het Parool een uitspraak van de Amsterdamse wethouder Lodewijk Asscher: de schoolvakanties moeten korter, want anders kun je met veel van de lesstof in september weer helemaal opnieuw beginnen. Iets vergelijkbaars las ik deze zomer: laat je kind op de camping veel lezen, anders gaat hun leesvaardigheid zienderogen achteruit.
En in een artikel op de website Taalschrift las ik een uitspraak van Rik Schutz van de Taalunie: ‘Na de basisschool gaat het met de werkwoordspelling snel bergafwaarts. Daardoor beheersen leerlingen de werkwoordspelling op hun achttiende slechter dan op hun twaalfde’.
Schoonmaker, rechter, docent
Als leraar wil je jonge mensen kennis en kunnis meegeven voor het leven. Je wilt dat je boodschap beklijft. Je wilt geen schoonmaker zijn die elke week opnieuw dezelfde plekken schoon moet maken, omdat alles weer net zo stoffig is als de week ervoor. Of een rechter die voor de zoveelste keer dezelfde recidivist voor zijn neus krijgt. Toch bekruipt je vast weleens het gevoel dat je onderdeel uitmaakt van de vergeetfabriek die school heet.
Weten of vergeten?
De uitdaging is natuurlijk om te laten beklijven wat leerlingen leren. Voor de langere termijn blijft dat lastig, maar dat is misschien niet zo erg. Op school geef je jonge mensen immers de basis, van waaruit ze nog alle kanten op kunnen. Worden ze schrijver dan zullen ze het correct hanteren van de spellingregels blijven onderhouden, worden ze timmerman dan blijft er vast wat meetkunde hangen. En als het goed is, heb je ze leren leren, heb je ze de basis meegegeven voor het kunnen functioneren in een organisatie en een gemeenschap en zijn ze jou – die geweldige leraar van toen – nog steeds niet vergeten.
Wat moeten jouw leerlingen over tien jaar absoluut nog kennen of kunnen van wat jij ze hebt meegegeven?