‘Stel je eens voor: met één klik op de knop kan ik de kennis van deze les in jouw hersenen uploaden via een chip, zie je dat zitten?’, vraag ik mijn studenten zorg en welzijn. Het blijft even stil. Het is ochtend. De meeste studenten zie ik de slaap uit hun ogen wrijven. ‘Ja meneer, super chill, hoef ik tenminste niet meer vroeg op te staan voor school. Ik moest vandaag écht om acht uur opstaan om hier op tijd te zijn.’ Mijn les over kunstmatige intelligentie is begonnen…
Het uploaden van kennis in onze hersenen klinkt misschien als sciencefiction, maar Neuralink, een bedrijf van Elon Musk, zet de eerste stappen naar kunstmatige intelligentie in het menselijk lichaam. Vrij recent heeft Neuralink een experiment uitgevoerd waarbij een chip werd gekoppeld aan de hersenen van een proefpersoon. Ondanks dat een chip in de hersenen nog ver weg lijkt, is het interessant om als docent en als onderwijsteam na te denken over de inzet van AI in onze klaslokalen. Om maar meteen uit de schoolbanken de klappen: ik behoor tot het kamp van docenten dat kunstmatige intelligentie inzet en omarmt.
Zo laat ik tijdens mijn lesvoorbereiding programma’s zoals ChatGPT activerende werkvormen bedenken om pubers te enthousiasmeren voor mijn vak en integreren wij als onderwijsteam AI in opdrachten om studenten mediawijzer te laten worden met AI. Ik gebruik ook kunstmatige intelligentie voor het sturen van standaard e-mails, het maken van wervende teksten of het plannen van afspraken. Het wiel hoeft niet opnieuw uitgevonden te worden, toch?
Door de inzet van AI, heb ik meer tijd voor de kern van mijn werk: inspireren, begeleiden en ondersteunen.
Tijdens dezelfde les biechtte een student – met het schaamrood op haar wangen – op dat zij regelmatig ChatGPT gebruikt om moeilijke woorden begrijpelijker te maken, en weleens opdrachten liet invullen door dit hulpmiddel. Ze vroeg aarzelend of ik weleens gebruik maak van dit hulpmiddel. Natuurlijk!
Om mijn voorliefde voor AI te nuanceren is het op zijn plek dat we niet vergeten dat technologie nooit de plaats inneemt van een docent. Het is aan ons als docent, team en sector om kaders te bedenken, om AI in het lokaal in te kunnen zetten. Ik ben van mening dat ik door de inzet van AI, meer tijd heb voor de kern van mijn werk: inspireren, begeleiden en ondersteunen van onze studenten tijdens hun ontwikkeling.
Lieve onderwijscollega’s, ik wil jullie wat opbiechten. Voor het schrijven van deze column heb ik ook kunstmatige intelligentie gebruikt ter inspiratie. Omarm de mogelijkheden die er zijn, maar geef je studenten ook kaders mee. Welkom in het tijdperk van kunstmatige intelligentie!
Ryan Smulders werkt als docent maatschappijleer in het mbo. ‘Het mbo heeft mijn hart gestolen! Als ‘gen-z’ leraar geef ik les én ben ik onderdeel van dezelfde generatie die in onze klaslokalen te vinden is, generatie Z. In mijn columns neem ik je graag mee in thema’s rondom generatie-denken, mijn ervaringen als jonge docent en de invloed van actualiteit op ons werk.’
