‘Bente, ik vind dat je keurig hebt opgeruimd!’ ‘Dank je wel voor het compliment, Frederik!’ zegt Bente stralend. Het is het einde van de dag en zoals altijd sluiten we af met de complimentenkring.
Die was vandaag trouwens hard nodig. Ik heb erg moeten mopperen op sommige kinderen; er werd slecht geluisterd, er was veel gedoe in de pauze en daarbij was het ook nog eens een complete bende in de klas. En dan heb ik het nog niet eens over de thee die uit mijn handen kletterde, het digibord dat weer driehonderd updates moest verwerken en een onverwachte (lees: niet in mijn agenda opgeschreven) observatie. Stilte voor de storm in deze herfstachtige periode.
Baaldag of niet; ik doe mijn best om niet in die negatieve spiraal te blijven hangen. Ik benoem wat hartstikke goed gaat, maak het nog gezelliger in de klas en deel veel complimenten uit aan kinderen die wél goed luisteren en hun best doen. In de hoop dat het dan opgepikt wordt door de kinderen die er met de pet naar gooien. Iedereen wil namelijk wel een compliment van de juf. Meestal werkt die omgekeerde psychologie, maar vandaag zijn mijn onruststokertjes er absoluut niet gevoelig voor.
Ik zet daarom mijn laatste troef in: de kinderen mogen elkaar eerst op hun gedrag aanspreken en daarna complimenten geven. Lexi durft tegen Moos te zeggen dat ze het vervelend vindt dat hij constant door de les heen praat. Moos is diep onder de indruk en antwoordt dat hij het niet meer zal doen. Nic vraag Rayano te stoppen met die wilde spelletjes, want hij vindt het allesbehalve leuk. En ook Rayano belooft beterschap. Na deze feedback pak ik de complimentenkaartjes erbij. Zo vindt Raf dat Ava mooie kleding aanheeft en is Kelly trots op Jeff omdat hij zo goed heeft gerekend. Ook Rayano en Moos krijgen een compliment – ze hebben namelijk serieus samengewerkt – en dat doet ze goed.
Foaud mag het laatste complimentje uitdelen. ‘Wie heeft er hard gewerkt in de klas?’ leest hij netjes voor. Hij denkt even na, loopt een rondje en staat uiteindelijk stil voor mij. ‘Juf, ik vind dat jij heel hard hebt gewerkt in de klas!’ De kinderen applaudisseren en ik stamel ietwat verlegen: ‘Dank je wel, Fouad, voor dit lieve compliment.’ Ik heb inderdaad heel hard gewerkt om alles weer op orde te krijgen en de sfeer weer goed te krijgen. En dat mijn lieve, drukke leerlingen dat toch hebben opgemerkt, maakt het compliment net iets waardevoller dan het al is.
