Een nieuw jaar. Nieuwe rondes, nieuwe kansen. Voor jou, voor jouw klas en ook voor mij. Vooral voor mij, want voor de kerstvakantie heb ik afscheid genomen van mijn groep 3, mijn collega’s en mijn geliefde school.
Dat afscheid viel me zwaar. Ik heb heel wat tranen gelaten. Het is niet niks om in een tijd met enorme lerarentekorten halverwege het schooljaar te switchen. Vreselijk vond ik het om mijn team, de ouders, mijn lieve leerlingen en mijn fantastische duo in te lichten. Hoe kon ik – als toegewijde leerkracht – mijn groep 3 in de steek laten?
Gelukkig zijn kinderen erg flexibel en de hoeveelheid knuffels, kaartjes, presentjes en vergeet-me-nietjes zal me altijd blijven herinneren aan die mooie tijd op mijn allereerste school. Tien jaar lang flamingo’s, glitters, bingo en veel voorlezen. Tien jaar prachtige herinneringen. Maar na tien jaar vond ik het tijd voor een nieuwe uitdaging. En die uitdaging kwam eerder dan ik had gedacht.
Schrik niet trouwens, ik werk nog steeds in het onderwijs. Maar wel op een andere school, voor een ander bestuur, in een andere bouw, in een ander team. Alles is anders en dat maakt het tegelijkertijd zo spannend. In de kerstvakantie ben ik in de lesstof gedoken. Wat moeten de leerlingen kennen en kunnen aan het eind van het jaar? Het was wel even schakelen van onderbouw naar bovenbouw: vermenigvuldigen met decimale getallen is heel wat anders dan splitsen tot twintig. En de bedrijvende en de lijdende vorm uitleggen is van een andere orde dan een letter aanleren. Ik vind het heerlijk om mijn oude kennis op deze manier weer op te frissen en leuk om weer andere didactische vaardigheden in te zetten.
Op praktisch vlak word ik ook uitgedaagd. Ik weet de code van het kopieerapparaat (nog) niet, verdwaal een aantal keer op weg richting de koffiekamer en ik ben vergeten hoe die ene collega-leerkracht heet. Ik heb mezelf voorgenomen – en met mijn nieuwe directeur afgesproken – om rustig de tijd te nemen om alles en iedereen te leren kennen. Het is dan ook fijn dat we het nieuwe jaar starten met een studiedag, ook al dwalen tijdens de inspirerende sessies mijn gedachten af en toe stiekem af naar mijn oude groep. Heeft Liva nu haar B-diploma al? Heeft Mik geoefend met lezen in de vakantie? En hoe is het met het hondje van Daisy?
De dagen daarna begint het dan echt. Van beginnende lezertjes naar schoolverlaters. Mijn nieuwe klas bestaat uit een vrolijke groep enthousiaste (bijna)-pubers. Uiteraard proberen ze me uit, maar ik waak ervoor dat ze mijn grenzen overgaan. Ik benader ze duidelijk, consequent en met de nodige dosis humor. Het werkt. En zo vliegen de eerste dagen voorbij. De kop is eraf. Ik ben nu juf van groep 7 en 8.
Ik ga er een mooi 2020 van maken. Doen jullie mee?
