‘Juf! Een spin!’ Er volgt een luid gegil door de klas. Eva is al op haar tafeltje geklommen. ‘Die spin doet jullie niks, jongens,’ sus ik de boel, terwijl mijn ogen door het lokaal schieten om te kijken waar die spin zich überhaupt bevindt. Ik tref het diertje in de hoek van het plafond. Een vergrootglas zou fijn zijn, want ze is echt minuscuul. Normaliter zou ik de spin oppakken en naar buiten brengen, maar hier kan ik niet bij. Lekker laten hangen dus.
De herfst is begonnen en spinnen zijn hier een jaarlijks terugkerend fenomeen. Ik vraag wie er nog meer bang voor spinnen is. Een tiental vingers schiet de lucht in. ‘Mijn moeder is superbang voor spinnen!’ vertelt Mik. ‘Ze zuigt ze met de stofzuiger op!’
Ik schud meewarig mijn hoofd en vertel dat een spin opzuigen, doodmaken of door de wc spoelen geen goed idee is. Je kunt ze beter naar buiten brengen. Een spin brengt namelijk geluk. Groep 3 kijkt me verbaasd aan. Plechtig zeg ik: ‘Een spin in de morgen, is een dag zonder zorgen.’
Dat verdient verdere uitleg. ‘Als je ’s ochtends een spin ziet, heb je de hele dag geluk.’ Nou dat vinden de kinderen maar wat interessant. Sven kijkt naar de klok en roept dat het tien uur is. Dat wordt dus een hele dag geluk.
‘Weet je wie er geen geluk had?’ vraag ik. ‘Het meisje Arachne.’ Het is onmiddellijk muisstil, want groep 3 weet dat er een verhaal aan zit te komen. Ze hangen aan mijn lippen als ik ze het mythische sprookje van Arachne vertel, een meisje dat buitengewoon goed kon spinnen en weven. Die werkwoorden moet ik nog even toelichten, maar dan vertel ik verder hoe Arachne de godin Athene uitdaagde en als straf veranderd werd in een spin. Voor de rest van haar leven moest ze weven en al haar familieleden ook.
‘Zou die spin dan ook familie van Arachne kunnen zijn, juf?’ vraagt Romy, wijzend naar onze klassenspin. ‘Dat zou heel goed kunnen!’ besluit ik mijn verhaal. Tevreden gaan de kinderen verder met hun taak, waarbij ze af en toe even een glimlachend naar onze spin kijken.
De volgende ochtend check ik onze (officieel geadopteerde) klassenspin, die nog rustig in haar hoekje hangt. Ondertussen meldt de moeder van Lies dat haar dochter maar liefst drie spinnen naar buiten heeft gebracht, is de moeder van Mik niet zo blij met het feit dat ze geen spinnen meer mag opzuigen en dankt de moeder van Eva dat ik haar dochter van haar spinnenangst heb afgeholpen. Ik glimlach en ben trots op mijn groep 3: een spin in de morgen is inderdaad een dag zonder zorgen.
