Het is dinsdagmiddag. De mussen vallen van het dak en er heerst een opmerkelijke stilte in de klas. Een aantal kinderen ligt sloom in de leeshoek stripjes te lezen, een groepje meiden is in slow motion aan het knutselen en Dirk, Khalid en Douwe vullen met militaire precisie alle bidons en waterflesjes bij.
De afgelopen week is het kwik gestegen en er wordt gesproken van een hittegolf. Tja, en als je hittegolf en onderwijs bij elkaar optelt, dan krijg je als uitkomst dat zowel leerkrachten als leerlingen nergens puf voor hebben.
Zelf zit ik aan de instructietafel een spelletje te spelen met Loek, Fiene en Sam. Het is zelfs hier te warm voor, want het zweet parelt op mijn voorhoofd. ‘Je bent af, juf!’ Loek kijkt me triomfantelijk aan. En hoewel ik normaliter een zeer fanatieke Stef Stuntpiloter ben, neem ik dit keer niet eens de moeite om mijn verlies te verdedigen. Ook daar is het te warm voor.
Eigenlijk zou ik aan mijn to do-lijstje moeten beginnen, want het is nog zo’n drie weken tot het eind van het schooljaar en dat betekent rapporten, overdrachten, eindfeest, opruimen, musical en afscheid van groep 8, kennismaken met de nieuwe klas… ik krijg het nóg warmer als ik daar aan denk.
Ik ben trouwens niet de enige die last heeft van de hitte. Sommige ouders sturen opeens allerlei aangebrande mails en drijven mij en mijn collega’s tot waanzin. Komt dat er ook nog eens bij. Alsof we het nog niet warm genoeg hebben.
Ik besluit de rest van het spel op mijn stoel te blijven zitten en kijk geamuseerd naar mijn groep. Wat ga ik dit clubje missen. Zoals de verlegen Nina die vorige week uit zichzelf een kanjeroefening voor wilde doen. En Roy die graag een mopje tapt, en Fiona die alles over ons koningshuis blijkt te weten. Ik glimlach om Michelle die weer lekker enthousiast een liedje uit Frozen aan het zingen is en om Livia, Emma en Julia, die verhit kibbelen om de gouden glitters en een minuut later weer BFF’s zijn. Ik neem mijn 24 lieve leerlingen stuk voor stuk op en bewonder ze om hun verwondering, doorzettingsvermogen, leergierigheid en talenten. Ook deze groep heb ik in mijn hart gesloten. Het was een fantastisch jaar. Van begin tot eind, van A tot Z. Ik voel de tranen in mijn ogen branden.
‘Juf? Juhuf… doe je weer mee?’ Sam houdt mijn speelmuntjes voor mijn gezicht. Ik schrik op, slik even en knik van ‘ja’. Tijd voor een revanche.
Na mijn vliegensvlugge overwinning komt Didi naast me zitten. Terwijl ze haar hoofd tegen me aan vlijt, zucht ze: ‘Ik heb het zó warm, juf, dat ik niet eens kan zeggen dat ik je lief vind…’
Als ik eenmaal thuis ben, stroomt er een (hitte)golf van verdriet door me heen. Ik laat het maar even gaan. Een ijskoud gevoel op een snikhete dag. Het schooljaar is nu echt (bijna) voorbij.
Fijne zomervakantie allemaal! Rust goed uit en geniet met volle teugen!
