‘Hé juf, jij ook hier!’ Verschrikt kijk ik op. Ik heb zojuist mijn tanden in een overheerlijke pasteis de nata gezet en loop zomaar een ouder van school tegen het lijf. Beetje raar zo in dit Portugese cafeetje waar ik tamelijk onhandig de kruimels van mijn kin veeg. Na een gezellig kletspraatje wensen we elkaar een fijne vakantie toe. Buiten moet mijn echtgenoot lachen en schampert: ‘Jij bent ook nooit ergens veilig!‘
Dat klopt als een bus. In al die jaren dat ik voor de klas sta, ben ik op mijn vakanties altijd leerlingen, ouders of andere bekenden uit het onderwijs tegengekomen. Op Aruba ben ik gespot door een gezin van school. Niet zo grappig als je net iets te veel cocktails hebt gedronken. Bij een Franse wijnboer trof ik een vader van een leerling die flink had ingeslagen en aan de Spaanse kust lagen een paar leerlingen een aantal bedjes verderop. Ik hoor hun moeder nog sissen: ‘Nee, jullie gaan de juf niet storen. Ze heeft ook vakantie. Ga maar met andere kinderen beachvolleyballen.’
Laat ik de allereerste keer dat ik leerlingen tegenkwam niet vergeten. Het Italiaanse gehucht was amper op de kaart te vinden, maar mijn mega-gelato en ik werden betrapt door een olijke tweeling die ik in de klas had gehad. En ja, als je de juf in het buitenland treft, dan moet je natuurlijk even op de foto. Twee vrolijke gezichtjes en een verbaasde juf met een smeltend ijsje in de hand. Vanaf dat moment realiseerde ik me dat je als leerkracht nooit incognito vakantie kunt vieren.
Natuurlijk kun je ervoor kiezen leerlingen en ouders te ontlopen tijdens je welverdiende vakantie. Of gewoon vriendelijk zwaaien en doorlopen. Wellicht durf je aan te geven dat je met rust gelaten wilt worden. Het kan allemaal. Aan de andere kant: zijn al die ouders en leerlingen zo blij om een leerkracht van school tegen te komen op vakantie? Ik denk het niet.
Toch blijft het bijzonder. Ik bedoel: reken maar eens uit wat de kans is dat je op een bepaalde tijd en op een bepaalde plaats mensen van school ontmoet.
Deze zomer vertoefden we in een huisje op een rustieke camping in een pittoresk Zeeuws dorpje. Aangezien ik mijn leerlingen in alle uithoeken van de wereld tref, had ik me voor vakantie in eigen land uitstekend voorbereid op al die ongemakkelijke ijs-, cocktail- en strandsituaties.
Maar wat bleek? Geen leerling of ouder te bekennen!
Eindelijk eens een volledige incognito vakantie. Maar eerlijk gezegd vond ik dat wel een beetje saai.
Gelukkig nieuw schooljaar!
