‘Jij lijkt helemaal niet op een papa. Jij lijkt meer op een opa!’ Fiene kijkt vol verbazing naar mijn vader die naast haar in de kring is komen zitten. Het is papa- en mamadag in groep 3a en dat betekent dat alle ouders – ook de mijne – te gast zijn in de klas.
Het was een idee van mijn lieve leerlingen, die papa- en mamadag. Ze hebben namelijk de afgelopen tijd weer heel hard gewerkt voor ‘iets leuks’. En na een cupcakebakfestijn, filmmiddag en pyjamaochtend, is het volgens hen nu de hoogste tijd om de papa’s en mama’s uit te nodigen en les te geven. Ook mijn ouders moet ik – enigszins onder dwang – uitnodigen en zo geschiedde.
Op papa- en mamadag arriveren mijn ouders iets eerder dan de ouders van mijn kinderen, zodat ik ze rustig kan introduceren. Na het voorstelrondje is het tijd voor de verhalen over de kindertijd van de juf. En dat vinden de kinderen maar al te interessant. Mijn moeder laat de gênante anekdotes gelukkig achterwege en vertelt dat ik altijd goed luisterde en mijn best deed op school. Het lijkt trouwens alsof de kinderen mijn ouders al jaren kennen: Anna showt vol trots haar nieuwe tas, Khalid tapt moppen met mijn vader en Nadine complimenteert mijn moeder met haar glitterschoenen.
Ook Livia en mijn moeder hebben elkaar helemaal gevonden. De zesjarige en de zestigjarige kletsen honderduit. Livia vraagt of mijn vader wel goed naar mijn moeder luistert, waarop mijn moeder antwoordt van niet. Livia steekt mijn moeder een hart onder riem door te vertellen dat het bij haar thuis ook zo is. Ze sluit af met: ‘En als mama iets zegt, moeder van juf Naomi, dan rolt papa met zijn ogen.’
Mijn vader heeft zich ondertussen ontpopt tot een echte Hans Kazàn. Goocheltruc na goocheltruc schudt hij uit zijn mouw, net als een hele rits gekleurde zakdoekjes. De kinderen vinden het helemaal te gek en hangen aan zijn lippen. Behalve Fiene, want die vindt nog steeds dat mijn vader op een opa lijkt.
Dan merkt Dirk op dat de andere ouders voor de deur staan. De kinderen maken zich klaar voor het tweede deel van de papa- en mamadag. Michelle en Khalid wijzen mijn ouders een plaatsje aan de instructietafel toe, Mila en Anna delen de materialen uit en ondertussen wurmen alle andere ouders zich achter de groep 3-tafeltjes. Dan starten de lessen: tempolezen (de mama’s lezen netter dan de papa’s) – dictee (‘Juf! Jouw vader schrijft expres alle woorden fout!’) – rekenrace (‘Juf! Jouw vader heeft honderd sommen binnen één minuut af!’) en schrijven. Meike kijkt alles na en Anne-Fleur merkt bij het zien van haar moeders schrijfwerk op: ‘Mijn moeder kan echt mooi schrijven, hè? Maar dat heeft ze niet van mij!’
Na afloop bedanken alle ouders de kinderen en mij voor de les. Iedereen heeft genoten. Ook mijn ouders krijgen een hand en mijn moeder ziet haar kans schoon om toch nog een paar gênante anekdotes te vertellen die de ouders natuurlijk hilarisch vinden.
Het grote enthousiasme doet mij ter plekke besluiten om volgend jaar weer een papa- en mamadag te organiseren. Want hoe leuk is het om je ouders in de klas te hebben! Of je nu zes of boven de dertig bent.
