‘Juf? Heb je ook dat programma gisteravond gezien? Over dat je met iemand trouwt die je niet kent?’ Anna kijkt me vragend aan. We hebben net de rekenles over deelsommen met rest die je ook kunt noteren als breuk of kommagetal – hallo groep 8 – afgerond en de klassendienst is de aardrijkskundeboeken aan het uitdelen.
‘Eh, nee. Jij wel?’ vraag ik. Anna heeft even mogen kijken, maar is reuzebenieuwd hoe het is afgelopen. Aimee gaat terugkijken, want dit wil ze met haar eigen ogen aanschouwen. ‘Zouden jullie dat doen,’ durf ik te vragen, ‘met een wildvreemde trouwen?’
De dames schudden acuut hun hoofd. ‘Ik weet sowieso niet of ik ga trouwen,’ zegt Aimee, ‘mijn ouders zijn ook niet getrouwd en dat gaat prima.’ Er mengen zich meer kinderen in het gesprek. Want op deze leeftijd worden zaken als trouwen, verkering en verliefd zijn toch opeens interessant.
En dan komen de verhalen. Dirk en Janne hebben al sinds de kleuterklas verkering. Amber wilde vroeger met haar vader of opa trouwen. Daaf wil ook wel trouwen, maar tot zijn negentwintigste blijft hij lekker vrijgezel. Pas daarna is het tijd voor huisje-boompje-beestje. En een kind. Misschien wel twee. Buurman Dion schudt afkeurend zijn hoofd: ‘Liefde, prima. Beetje zoenen, beetje samenwonen, prima. Maar trouwen, no way. Dat kost alleen maar geld.’ ‘Ja, die vrouwen kosten altijd geld,’ doet Jelle een duit in het zakje.
Daar moeten de dames toch even op reageren. Jelle gniffelt en ik knipoog naar hem. Hij vindt het prachtig dat hij die meiden lekker op de kast heeft gekregen. ‘Ach,’ zegt Fieke, ‘ik las laatst dat een vrouw met een dolfijn was getrouwd.’ ‘Ja,’ merk ik droog op, ‘en je kunt ook met jezelf trouwen als je niet met een zoogdier of een wildvreemde wilt trouwen.’ Dat zien de heren ook wel zitten. ‘Heb je ook geen last van het gezeur van die vrouwen,’ lacht Alex. En voordat de dames serieus uit hun vel springen, klik ik snel op het digibord. Binnen vijf minuten is de rust weer teruggekeerd en kijkt groep 8 naar een filmpje over irrigatiesystemen in de Afrikaanse landbouw.
Na schooltijd komt Janne – met in haar kielzog Anna, Amber, Fieke en Aimee – nog wel even snikkend melden dat Dirk het bij het aantrekken van de jassen heeft uitgemaakt. Dat gedoe over trouwen werd hem even te veel. Ik sla mijn arm om haar heen en verzeker haar dat het in de liefde altijd goed komt. De meiden troosten Janne met een knuffel en gearmd lopen ze naar buiten.
Verliefd, verkering, verloven, trouwen. En laten we vooral het liefdesverdriet niet vergeten.
Zolang deze (bijna) pubers trouw blijven aan zichzelf, zullen ze zeker ook hun weg in de liefde vinden.
