Emoji’s, wie gebruikt ze niet? Je kunt zonder woorden er heel duidelijk mee laten zien hoe je je voelt, wat je ergens van vindt of wat je bedoelt. Maud Donga is student aan de Hogeschool voor de Kunsten Utrecht (HKU) en neemt ons de komende tijd mee in haar onderzoek naar de meerwaarde van emoji’s in het onderwijs.
Sinds september 2017 volg ik met veel plezier de master Crossover Creativity aan de HKU in Utrecht. Tijdens deze master onderzoek ik op een ontwerpende manier hoe emoji-taal op een professionele manier kan worden opgenomen in het onderwijs. We leren lezen en schrijven met het alfabet, maar met de komst van emoji’s is onze taal en manier van communiceren revolutionair veranderd.
Non-verbale taal
Het onderwijs spreekt, leest en schrijft deze taal helaas niet. En dat terwijl non-verbale communicatie erg belangrijk is. Niet alleen bij het delen van gevoelens, maar ook om gebaren en lichaamstaal beter te begrijpen. Er is dan ook behoefte om deze digitale, universele en visuele non-verbale taal op te nemen in het onderwijs. Ook is het belangrijk om als docent kennis te nemen van deze nieuwe manier van communiceren.
Belevingswereld van de student
Voor de zomervakantie onderzocht ik of het reflectieproces met behulp van emoji’s verbeterd kan worden door het beter aan te laten sluiten op de belevingswereld van de student. Tijdens mijn werk als trenddocent bij de bacheloropleiding International Lifestyle Studies aan Fontys ACI deed ik daarnaast onderzoek naar de verschillende manieren van reflecteren: hoe kunnen we dit leuker en betekenisvoller maken.
Wereldtaal
Emoji’s zijn inmiddels wereldwijd onmisbaar en vormen de snelst groeiende universele taal. Waarom worden ze dan nog niet professioneel en landelijk opgenomen in het onderwijs? Deze digitale wereld – zowel online als offline – zorgt voor een overdaad aan prikkels. Het is voor jongeren zoeken naar hun eigen identiteit. Met de komst van diverse rating-systemen is er een nieuw beoordelings-/waarderingsmodel ontstaan dat gedrag en keuzemogelijkheden op verregaande wijze beheerst en controleert. Waar je op sociale media likes, volgers, hartjes en sterren genereert, ligt in het onderwijs de focus nog steeds op het wel of niet behalen van een bepaald resultaat. Het onderwijs focust zich op een oordeel en het afstraffen in plaats van belonen en waarderen.
Social Emotioneel Leren (SEL)
Toch zie ik een kantelpunt richting sociaal en emotioneel leren (SEL). Cognitieve vaardigheden zoals lezen, schrijven en rekenen zijn belangrijk. Maar vaardigheden zoals leren omgaan met jezelf en de ander zijn minstens zo belangrijk. Helaas hebben veel leerkrachten moeite om deze vaardigheden effectief te onderwijzen en te beoordelen. Ik ben ervan overtuigd dat emoji-taal hier iets aan kan veranderen. Ik baseer deze overtuiging op mijn gemaakte prototypes zoals het emoji-leesplankje en het spel Wat voel ik?, dat ik heb getest bij Fontys ACI en basisscholen.
De nieuwe aap noot mies
In mijn volgende blogs geef ik meer inzicht in mijn emoji-ontwerpproces en waar je deze ontwerpen kunt gebruiken en/of testen. Een tipje van de sluier: wie kent het leesplankje aap noot mies? Je kan het emoji-toetsenbord vergelijken met deze gedateerde leesplank. Waar de leesplank heeft gezorgd voor leren lezen, hebben emoji’s op iconische wijze het lezen en schrijven veranderd. Wat als er een leesplank zou zijn die je emoji-taal leert lezen en waar leerlingen hun attitude en gevoelens mee in kaart kunnen brengen?
Ben jij hierin geïnteresseerd? Ik wil de emoji-leesplank graag met je testen! Laat je reactie achter via onderstaand formulier of neem contact op via LinkedIn.
