Iemand op Twitter volgt me niet meer. Zo, ik heb het gezegd. Ik vertel per dag zoveel onzin per 140 karakters dat het niet meer waard is om te volgen. Dat gaf hij tenminste op als reden om mij te verwijderen van zijn Twitter-volgerslijst: ‘Je praatte zoveel onzin!’ Dit bracht me er toe om eens na te gaan hoe het met de vergankelijkheid en het bestaansrecht van Twitter zit en wat voor invloed dat heeft op de onderwijs-Twitter.
Onderwijsvanmorgen.nl twittert onder de naam ‘onderwijs’. De onderwijs-Twitter bestaat een half jaar en heeft 189 gebruikers die onderling tweeten en tweets ontvangen.
Voor een introductie in Twitter verwijs ik u graag naar een artikel dat ik hierover eerder schreef.
Uit Amerikaans onderzoek blijkt dat 60 procent van de mensen die zich aanmeldt op Twitter binnen een maand weer afhaakt. Waarom zou je ook de hele dag door moeten melden wat je aan het doen bent? Eigenlijk nogal saai en zonde van je tijd bovendien? Is dat hele Twitter niet gewoon de ultieme tool voor narcisten die ten onrechte denken dat ze alles moeten delen met de rest van de wereld?
Wat is het effect op de onderwijs-Twitter?
Er zijn op dit moment 189 gebruikers van de onderwijs-Twitter. De groei van deze kleine digitale samenleving is sinds het begin onveranderd (ongeveer 36 per maand), het aantal tweets is wel sterk toegenomen. Er lijkt in dat opzicht weinig verschil te zijn tussen mijn eigen Twitter-account en de onderwijs-Twitter. Beide rond dezelfde tijd begonnen, beide evenveel tweets en beide eenzelfde groei van volgers (relatief).
Echter, als we de statistieken van de tweets bekijken, wordt al snel duidelijk dat er een verschil is tussen mijn eigen Twitter-account en de onderwijs-Twitter. De onderwijs-Twitter tweet minder en tweet relevanter. Waarin mijn tweets beperkt bleven tot het delen wat er die dag bij de lunch geserveerd was, kwam de onderwijs-Twitter met relevante artikelen over het onderwijs. Waar ik bij vlagen 15 tweets per dag plaatste, deed de onderwijs-Twitter er ongeveer één per dag.
Wat je tweet en hoe vaak je tweet blijkt dus belangrijk. Twitteraars die iets met onderwijs te maken hebben blijven komen, er wordt niet meer afgehaakt dan gemiddeld. Er zijn inmiddels lesprogramma’s rond Twitter in de maak. Studenten en docenten of professionals buiten de school communiceren met 140 tekens per bericht met elkaar, over elkaar en over de stof. Stelt u zich eens voor dat u in een klas zit waar leerlingen aan het werk zijn en als ze iets niet snappen de klas tweeten met een vraag? Of u tweeten? Of misschien wel de schrijver van het lesmateriaal tweeten? Of misschien wel de bedenker van de theorie?
