Al eens van slow looking gehoord? Wij tot voor kort ook nog niet. Tot we op de website van Nivoz dit inspirerende artikel over deze bijzondere werkvorm van Liesbeth Breek, docent Frans op het Petrus Canisius College in Alkmaar, lazen. Breek combineert haar vak op een bijzondere manier met wereldburgerschap. Samen kijken zij en haar leerlingen tijdens de Franse les naar World Press foto’s.
Slow looking draait om gefaseerd kijken. Het is een oefenvorm waarbij leerlingen niet alleen oefenen hoe ze moeten denken om te voldoen aan de vereisten voor een toets of examen, maar die er vooral om draait leerlingen bij te brengen hoe ze voor zichzelf moeten denken. Dit doet Breek aan de hand van World Press foto’s. Daarbij vraagt ze leerlingen eerst om heel sec te beschrijven wat ze op de foto zien. Pas daarna mogen ze vertellen wat ze denken dat er op de foto gebeurt. Omdat Breek in de eerste plaats docent Frans is, doen haar leerlingen dat in de Franse taal. Tot slot wordt er besproken welke vragen dit bij hen oproept. Zijn er bijvoorbeeld verschillen? En hoe kan het dat de ene leerling iets anders denkt te zien dan de ander?
Een ander perspectief
Hierbij blijkt dat verschillende leerlingen al gauw iets anders zien, terwijl ze toch allemaal naar hetzelfde kijken. Door hierover met elkaar in gesprek te gaan, wordt duidelijk hoe perspectieven van elkaar kunnen verschillen. Hoe zeer je blik gevormd wordt door je achtergrond, opvoeding en interpretaties. Ze leren dat je iets makkelijk voor waar kunt aannemen, terwijl dat wat je denkt ook weleens heel subjectief kan zijn.
Wil je er meer over te weten komen?
Rob van der Poel, de auteur van het artikel op Nivoz, gaat in zijn artikel dieper in op de oefeningen en het denken erachter. Ook verwijst hij naar een artikel over slow looking dat Breek zelf schreef voor het onderwijsvakblad Van12tot18.
Kijk jij weleens ‘echt’ met je leerlingen? Deel je ervaringen, tips en bijzondere werkvormen via onderstaand reactieformulier.
