Wat kunnen wij leren van kinderen met autisme en ADHD?
Er zijn momenten in het leven dat je mensen ontmoet, die je van het door jezelf uitgestippelde pad doen afslaan. Je komt in aanraking met een uitdaging waarvan je intuïtief voelt dat je eraan gehoor moet geven. Zo’n ontmoeting had ik op het kantoor van Uitgeverij Malmberg met Jan Steenhuis. Jan had een gesprek met mij gevraagd, omdat hij gehoord had dat ik meer wist over leerstijlen. Hij bleek een groep ouders te vertegenwoordigen die zich hadden verenigd in de groep HAVOPLUS. Zij bleken ouders te zijn van getalenteerde autistische en ADHD en dyslectische kinderen.
Met een groep professionals uit de noordelijke provincies waren zij op zoek naar de mogelijkheid van de inzet van tests voor leerstijlen voor hun kinderen. Ik moet u zeggen dat ik niet meteen enthousiast was. Leerstijlen en kinderen met deficiënties, wat moest ik ermee? Ik besloot hen echter niet teleur te stellen en beloofde mij in te werken in hun problematiek.
Mijn eerste wetenschappelijke enthousiasme kwam, toen al snel bleek dat ik er zelf veel van kon leren. De problematiek van deze kinderen is een uitvergroting van de problematiek van gewone leerlingen die zonder deze stoornissen kunnen leven. Dit bleek mijn inzicht in de alledaagse problematiek van gewone schoolgaande kinderen danig te vergroten. Ik besloot dus in te gaan op hun uitnodiging een lezing te komen geven over leerstijlen in relatie tot autisme en ADHD. Hier ontmoette ik een sterk betrokken groep van ouders, leerkrachten en professionals. Hun persoonlijke betrokkenheid werkte aanstekelijk en na een bezoek aan het Harm Jan Zondag (HJZ) Junior College, afdeling van het Zernike College, was ik ook als mens enthousiast geworden.
Ik heb inmiddels bij de leerlingen van HJZ leerstijlentests afgenomen met opvallende en zeer leerzame resultaten. Deze zullen ook van invloed zijn op ons doel: het tentatief formuleren van vormen van gewenste taaldidactiek.
Er zijn veel theorieën over autistische savants. Er zijn wetenschappers die denken dat alle mensen de vaardigheden van savants binnen hun bereik hebben (A. Snyder & J. Mitchel, 1999). We weten alleen niet hoe we deze Steen van Rosetta kunnen bereiken. Savants hebben op een punt in hun leven hersenschade opgelopen. Deze hersenschade maakt de savant.
MRI scans van autistische savants doen vermoeden dat de rechter hersenhelft de schade die is opgelopen in de linker hersenhelft compenseert. Zelf denk ik dat ze daardoor beelddenkers zijn geworden. Beelddenken gaat veel sneller dan verbaal denken. Denk maar eens aan LH en RH van het vorige artikel. LH schakelt haar dominante linkerhersenhelft in en brengt haar gedachten verbaal over. RH schakelt daarentegen zijn rechterhersenhelft in en zet de woorden om in beelden die veel sneller gaan en veel meer informatie bevatten.
Het bijgevoegde filmpje duurt 10 minuten. Het is bijzonder leerzaam. Bekijk dus vooral ook dit filmpje over twee savanten.
1 Ziet u een of meer verbanden met bijgaand schema?
Graag uw reactie.
2 Stuur mij ideeën, anekdotes, opvattingen etcetera over autistische kinderen en ADHD-ers.
De volgende keer hervatten we ons reis en keren we weer terug op het rechte pad richting ons tentatieve model vreemdetaal-didactiek.
