Hoe bestrijden wij de Mexicaanse griep?
Celbiologen dwingen ons om de aard van mentale processen te heroverwegen. Dr. Michael S. Gazzaniga, neurowetenschapper aan de University of California, spreekt in zijn boek Nature’s Mind (1992) van selectie versus instructie. Voor de selectionist is de ultieme waarheid dat alles wat we in ons leven leren al opgeslagen is in ons brein.
Het mag waar zijn dat de omgeving vorm geeft aan de ontwikkeling van een organisme, maar dat gebeurt steeds binnen de ingebouwde mogelijkheden van dat organisme. Het organisme maakt een selectie uit de ingebouwde keuzemogelijkheden en brengt hierin geen wijzigingen. Dit is geheel in overeenstemming met de doctrine van Darwin dat in de biologie selecties aan het werk zijn en niet instructies.
Nobelprijswinnaars als S. Luria en M.Delbrück toonden aan dat bacteriën zich niet aanpasten aan en veranderden door anti-bacteriën, maar dat zij gebruik maakten van reeds aanwezige alternatieven om de vijand te weerstaan. Hun “kennis” was dus al aanwezig. Het was ingebouwd. Het is dus niet zo dat het lichaam een nieuwe molecuul ontwikkelt als antwoord op een bedreiging uit de omgeving (dat zou “instructie” inhouden), maar dat hier sprake is van een selectieproces vanuit de eigen pre-bacteriële mogelijkheden.
Het was Niels Jerne (3e artikel VTV), die zich in 1968 al afvroeg of hetzelfde proces niet voor het brein zou gelden. Zou leren dan een illusie zijn? Had Socrates gelijk en had John Locke het bij het verkeerde eind? Locke was een verstokte instructionist die beweerde dat het brein bij de geboorte een blanco lei was dat door ervaring moest worden volgeschreven. Voor hem was de geest blanco zonder enige structuur of voorkennis. Socrates had echter beweerd dat leren niets anders is dan herinnerd worden aan reeds aanwezige kennis. Het selectionisme/instructionisme debat komt overeen met het nativisme/empirisme debat dat al eeuwen aan de gang is. Nativisten zijn van mening dat een groot deel van onze kennis aangeboren is, empiristen daarentegen denken dat kennis verworven wordt door ervaring.
Wat heeft de Mexicaanse griep hier mee te maken, vraagt u zich misschien af. Enkele weken geleden hoorde ik op het nieuws dat mensen die voor 1957 geboren waren (jaar van de Aziatische griep) minder kans liepen om de Mexicaanse griep op te lopen dan de mensen die na 1957 waren geboren. Het was een van de weinige momenten dat ik bijna juichend opsprong bij het horen van mijn inmiddels gevorderde leeftijd. Ik ben inderdaad van voor die tijd en heb bovendien de A-griep daadwerkelijk gehad. Ik heb dus bewezen dat in mijn selectie pre-virale mogelijkheden een wapen tegen deze griep zeer waarschijnlijk is ingebouwd. Vandaar mijn vreugde! Leve het selectionisme!
Waar trekken we de scheidslijn tussen Nature & Nurture? Veel taalkundigen zoals Noam Chomsky, Steven Pinker, Ray Kackendorff en Derek Bickerton zijn van mening dat taal zo complex is en de informatie over de structuur zo miniem, dat het onmogelijk is taal te leren zonder aangeboren “voorkennis”. De vraag hoe we taal dan toch kunnen leren wordt “Plato’s probleem” genoemd.
1 Hoe organiseert een selectionistische taaldocent zijn onderwijs en hoe doet een instructionistische docent dat?
Graag uw reactie.
2 Welke positie neemt u in en waarom?
Graag uw reactie.
3 Waarom zou in het filmpje selectionisme niet werken?
Graag uw reactie
De volgende week verschijnt het laatste artikel in deze serie voor de vakantie. Dan nemen we de tussenstand op.
