Dat digitalisering niet meer weg te denken is uit onze wereld en ook een groot impact heeft op de manier waarop we in de toekomst met onderwijs zullen omgaan is onomstreden.
In allerlei studies en onderzoeken naar mediagebruik is lang getwist over de vraag of de toename van het gebruik van internet ten koste gaat van het aantal uren dat men televisie kijkt. Het lijkt er op dat dit inderdaad het geval is, maar in veel mindere mate dan vaak is gesteld. Wat kunnen we zeggen over het effect van nieuwe media op het aloude lezen?
Uit een verklaring van de internet online mediawinkel Amazon bleek afgelopen week dat de site op elke 100 verkochte boeken 48 Kindle boeken verkoopt. Daarmee is Kindle het best verkopende product op de succesvolle e-commerce site… ooit! Het zijn zware tijden voor de aanhangers van geprinte media.
Hybride
Terwijl bij toonaangevende journalistieke instituten als de Volkskrant en Trouw opnieuw een pijnlijke bezuinigingsronde werd aangekondigd, verscheen op YouTube een voorbeeld van de mogelijke toekomst van print media. Met de enorm snelle groei van e-readers en de aangekondigde komst van Apple’s Tablet lijken we definitief een hybride vorm van lezen te omarmen.
Henk Witteman gaf op deze site vorige week in een reactie op mijn artikel over het iPhone-boek al aan dat een hybride leeromgeving, waarbij lezen wordt gecombineerd met audiovisuele prikkels, andere geheugenpaden prikkelt en dat dit een positief effect op het leerproces kan hebben. Laten we nog eens kort kijken naar een aantal belangrijke veranderingen die nieuwe vormen van lezen bieden.
Gebruikers rangschikken zelf de content.
Via e-readers, maar ook bij gebruik van audiobooks, wordt de content van het gebodene meer ‘searchable’. De gebruiker kan non-lineair door de inhoud bladeren en met een simpele handeling tijdelijk weggezakte of niet goed opgeslagen informatie nog eens bekijken of in andere context beter begrijpen.
Foto’s blijken video’s
Hybride leesvormen kunnen met meer en rijker beeld worden uitgevoerd. Niet een beeld om de tekst mee te illustreren, maar een hele serie beelden die de gebruiker op eigen initiatief kan bekijken. Een beeld kan eventueel ook nog tot leven worden gebracht in video. Complexe grafische weergaven kunnen interactief worden gepresenteerd. Denk aan een volle plaat (bijvoorbeeld een organigram), of een getekend model waarop je als gebruiker simpelweg kan inzoomen om relevante details eens goed en van dichtbij te bekijken.
Sharing en interactie
Is het handig dat als je tegen content aanloopt die je niet begrijpt of waarover je meer uitleg behoeft, je gewoon even contact op kan nemen met iemand van wie je verwacht dat hij of zij je kan helpen? Heeft het zin als leerlingen opdrachten op hun Tablet kunnen beoordelen? Bijvoorbeeld als ‘te moeilijk’ of ‘eenvoudig’?
Personalized content
De mogelijkheid om je informatie te personaliseren moet sowieso aanspreken. Inzicht in informatie die ik als gebruiker nog eens wil bekijken, al gezien heb of heel vaak bekijk.
Zou een dergelijk digitaal log bijvoorbeeld leraren kunnen helpen om beter inzicht te krijgen in de manier waarop een leerling de stof tot zich neemt?
Of vallen dit soort zaken juist ver buiten de bevoegdheid van de leraar?
Wat denkt u?
Kent u nog meer interessante aspecten van de nieuwe leesmiddelen of denkt u dat we de verschillende informatiedragers strikt gescheiden moeten houden?
