‘Juf? Ik ben zo moe.’ Moos hangt over zijn tafeltje en er komt niks uit zijn handen. ‘Doe maar even rustig aan,’ vertel ik hem. Dat laat hij zich geen twee keer zeggen. Ook Raf gaapt constant en Tim is zo stil aan het werk, dat ik herhaaldelijk moet checken of hij niet in slaap is gevallen. Mounia is vannacht een paar keer wakker geweest en is daardoor ‘sjagenijnig’. Met een knipoog verzeker ik haar dat ik haar deze dag met rust zal laten.
De wintertijd heeft zijn intrede gedaan en dat is in groep 3 duidelijk te merken. In het donker naar school en in het donker thuiskomen. Ik ben er geen fan van en mijn leerlingen ook niet. Ze zijn moe, hebben wat kortere lontjes en kunnen door het slechte weer minder vaak naar buiten dan ze zouden willen. De korte broeken en zomerse jurkjes hebben plaatsgemaakt voor winterse kleding en dito accessoires. En dat betekent dat we elke dag zoeken naar gebreide mutsen, wanten en dassen – die versierd zijn met Elsa’s en Anna’s, Minions en snelle auto’s – en dus extra tijd nodig hebben om naar buiten te kunnen gaan.
Zodra die klok een uur wordt teruggezet, lijkt het trouwens alsof alles drie keer zo snel gaat. De goedheiligman is nog maar net terug naar Spanje of de kerstboom staat al te schitteren in de klas. Het pietenhuis maakt plaats voor een kerststal en Amerigo wordt plotsklaps ingeruild voor een os, een ezel en een paar schapen. Mijn zes- en zevenjarigen hebben met deze omschakeling zichtbaar moeite en ik heb erg met ze te doen.
Persoonlijk zou ik soms wel een winterslaap willen houden. En dan in het voorjaar wakker worden om de zomertijd enthousiast te verwelkomen. Een aantal leerlingen ziet mijn plan wel zitten. Een aantal helemaal niet. ‘Maar dan mis je heel veel leuke dingen, juf! Zoals Sint en Kerst en mijn verjaardag!’ roept Nathan als ik dit in de kring bespreek. Hij heeft wel een punt. Juul twijfelt: op 5 december wil ze toch graag cadeautjes krijgen, maar lekker slapen vindt ze ook wel heel fijn. Ook Semmi zit in dubio. Net als Sepp, Zoë en Bente. De feestdagen lonken toch wel sterk. Lise is de enige die het écht niet weet. Maar Lise voelt zich niet zo lekker.
Als zij vervolgens overgeeft op mijn nieuwe leren broek, ben ik weer klaarwakker. De wintertijd is tevens het startsein voor dat vreselijke griepseizoen. Had ik al gezegd dat ik een winterslaap wil houden?
Ik wens alle leerkrachten fijne feestdagen, een welverdiende vakantie en een sprankelend 2018 toe!
