Juf Femmy: ‘Kijk verder dan alleen het leren’

Wat is typisch juf Femmy?

Vaak krijg ik terug dat ik van het sociaal emotionele stuk ben: het welbevinden. Zo heb ik de ‘gelukskoffer’ geïntroduceerd op onze school. Ik ben zowel gedragsspecialist als vertrouwenspersoon en daardoor kom ik in groep 3 tot en met 8, zo’n vierhonderd kinderen. ‘Juf Femmy is van de brievenbus’, hoor ik geregeld. Kinderen kunnen bij de brievenbus met allerlei vragen terecht, van leren tot een lastige thuissituatie. Ze schrijven een uitgebreide brief, of een notitie dat ze met mij willen praten.

Kinderen moeten zich fijn voelen? 

Ja. Mijn belangrijkste punt is dat kinderen zich gezien voelen én zich fijn voelen. Dat is een goed vertrekpunt voor al het andere. Voordat ik de overstap maakte naar het reguliere onderwijs heb ik acht jaar in het speciaal onderwijs gewerkt. Natuurlijk geef ik les vanwege de didactiek en het cognitieve gedeelte, toch vind ik het sociaal emotionele deel het mooiste wat ik kinderen mee kan geven.

Wat is de belangrijkste les die je vanuit het speciaal onderwijs mee nam? 

Kijk verder dan alleen het leren. Kijk vooral naar hoe een kind in zijn vel zit. Leg de nadruk op het totaalplaatje en zoek voortdurend de verbinding tussen het kind, ouders en school. En werk met elkaar en niet tegen elkaar. Soms heb je als leerkracht conflicten, houd toch altijd het belang voor ogen: we willen allemaal het beste voor het kind.

Je bent kleuterjuf, maar hebt alle groepen gezien. 

Zeker, ik ben gewoon dol op kinderen! Al zijn het baby’s, peuters, kleuters… elke leeftijdsgroep heeft wel wat. Met een groep 5 heb je weer hele andere gesprekken dan met kleuters die echt in het hier en nu leven.

‘Het mooie is: je kan iedere dag weer opnieuw beginnen!’

Is die afwisseling van groepen een must voor iedere leerkracht? 

Ik denk altijd in het schoolbelang. Toen er iemand uitviel en niemand de betreffende klas kon overnemen, heb ik halverwege het schooljaar een switch gemaakt. Dan wil ik zo’n groep niet onbemand laten of met een stroom aan invallers opzadelen. Maar ik weet ook dat sommige leerkrachten daar echt niet gelukkig van worden. Wisselen van groepen brengt een voordeel met zich mee: je weet precies waar ze het jaar daarna heen moeten qua leerstof én waar ze vandaan komen. Zo weet ik bij mijn kleuters exact wat straks in groep 3 van hen verwacht wordt.

Welk deel van het juf-zijn geeft jou de meeste voldoening?  

Met kleuters kan je zo’n heerlijke dag hebben. Naar huis gaan met het gevoel, goh wat hebben we vandaag fijn en doelgericht gewerkt! Veel mensen denken: kleuters spelen alleen, daar zit zoveel achter aan leerdoelen. Als de kleuters die leerdoelen oppakken, vind ik dat hartstikke fijn. Maar ook als een kind uit een oudere klas komt en zegt: ‘Juf, ik heb zoveel gehad aan het gesprek dat we hadden of het idee dat we samen hebben bedacht.’

Kortom, je zit op je plek? 

Iedereen heeft wel eens, is er ook wat anders? Als leerkracht heb je een enorme verantwoordelijkheid. Laatst brak een kind zijn been, op zo’n moment denk je: zal ik toch in de bieb gaan werken met boeken? Die enorme verantwoordelijkheid voelen veel leerkrachten en dat is soms lastig. Toch weegt die verantwoordelijkheid niet op tegen het plezier! Je hebt zoveel leuke dingen waar je met elkaar naar toe leeft, een herfstwandeling, uitvoering, het kerstdiner. En dan krijg je daar nog betaald voor ook! Geen dag is hetzelfde.

Heb je tips voor andere leerkrachten om je werk leuk en uitdagend te houden? 

Alles wat je aandacht geeft, groeit. Probeer vooral de lichtpuntjes te zien. We zijn geneigd om de nadruk te leggen op wat misging. Bij de kinderen probeer ik de growth mindset te stimuleren, tevens een uitdaging voor mezelf. Het mooie is: je kan iedere dag weer opnieuw beginnen. Met elkaar kom je er wel uit. Ook al vergt het soms wat, ik ben een heel gelukkige juf!