School: openbare basisschool De Argonaut, Almere
Geeft les aan:kleuters
Aantal jaar voor de klas: 11 jaar
Juf Sarah heeft een meervoudig gehandicapte dochter. Ze blogt en vlogt erover en praat erover met de kinderen in de klas.
Wat heeft Mirthe?
Ze heeft een meervoudige beperking door een zeldzame genetische afwijking. Ze is doof, blind, zit in een rolstoel, is verstandelijk beperkt, heeft epilepsie en krijgt sondevoeding.
Wat betekent dat voor haar leven?
Ze is het gelukkigste kind van de wereld. Wij kunnen ons ellendig voelen of zeggen dat het goed met ons gaat. Mirthe kan dat niet. Als ze lacht, is ze ook echt vrolijk. En doet ze de meeste dagen, zelfs als ze ziek is. Ze is heel puur. Haar afwijking is niet progressief, maar door de gevolgen van haar beperkingen, zoals de scheefgroei van haar rug, kan ze wel eerder overlijden. Ze heeft ook een verminderd immuunsysteem.
En wat betekent het voor jullie leven?
Mirthe heeft 24 uur per dag zorg nodig. Dat is vrij pittig. Nu zijn wij het niet anders gewend. We moeten bijvoorbeeld vaak naar het ziekenhuis. Gelukkig gaat ze naar een dagbesteding, zodat we kunnen werken. Werk is voor ons een afleiding van de zorgen.
Waarom vlog/blog je erover?
Omdat we merken dat er toch nog veel onbekendheid is en soms zelfs angst voor mensen met een beperking. Veel mensen hebben vooroordelen en weten niet hoe ze ermee om kunnen gaan. Ik wil die onbekendheid kleiner maken. Mensen met een beperking horen bij de maatschappij. Ook wil ik een stukje herkenning en erkenning geven aan ouders die ook een kind met een beperking hebben. En tot slot denken we ook mee met organisatoren van evenementen. Hoe kan bijvoorbeeld de Floriade inclusiever?
Wat doe je ermee in de klas?
Bij elk thema dat we hebben, plaats ik op het smartboard een foto op mijn bureaublad. Bijvoorbeeld een foto van mijn dochter in de sneeuw bij het thema winter. Als kinderen dan vragen: wie is dat?, vertel ik over haar. De kinderen stellen ook vaak vragen. Houdt Mirthe van kleuren? Hoe poetst ze haar tanden?
Wanneer ik langskom op dagen dat ik niet voor de klas sta, bijvoorbeeld voor de schoolfoto, dan neem ik haar mee. Soms hebben kinderen in andere groepen vragen over leven met een beperking. Bijvoorbeeld als het op het Jeugdjournaal erover ging. Dan ruil ik met een collega van groep en geef ik er een gastles over.
Hoe reageren de kinderen daarop?
In begin vinden ze het soms een beetje raar of spannend. Maar al snel wordt het heel gewoon. Ze kennen het niet en willen erover leren. Ze reageren heel open en nieuwsgierig. Stellen allerlei vragen. En ik krijg tekeningen voor Mirthe mee naar huis. Dan tekenen ze haar als poppetje, niet in een rolstoel. Dat zien ze niet. Ik vind dat prachtig.
Waarom vind je dit belangrijk?
Iedereen is anders, dat wil ik graag meegeven. Ik merk nog steeds dat als ik op straat loop en kinderen naar haar staren of vragen wat er met haar is, ze op hun kop krijgen van hun ouders. ‘Ssst, dat is zielig,’ hoor ik dan. Dat er gekeken wordt, vind ik niet erg. Ik snap dat je moet wennen als je het niet kent. Maar ik vind het wel erg dat mensen suggereren dat het eng of zielig is.
Wat doet dat met jou als moeder van een meervoudig gehandicapt kind?
Ik vind dat best heftig. Ik wil niet dat mensen gaan invullen wat er met mijn kind aan de hand is. Vaak klopt dat niet. Ik heb liever dat mensen dat aan me vragen. Ik kan zelf ook zeggen: ‘Daar geef ik geen antwoord op.’ Wij willen niet zielig gevonden worden. Hoewel lief bedoeld, suggereren mensen onbewust dat het niet hoort. Mirthe hoort erbij. Net als ieder ander kind.
Wat kunnen andere leerkrachten doen om kinderen beter om te laten gaan met kinderen met een beperking?
Er zijn best wat boeken over iemand met een beperking. Prentenboeken, stripboeken. Op de dagbesteding van mijn dochter komen schoolklassen soms een dagje ‘stagelopen.’ Een mooi initiatief! Je kunt het betrekken bij een project. Of je kunt een gastles regelen met een ouder van een kind met een beperking. Of nog mooier, met een puber met een beperking. Je kunt ook kijken naar het materiaal in je klas. Er is bijvoorbeeld een vrouw die poppen maakt met het downsyndroom.
Hoe is het om in coronatijd te werken met een dochter die vatbaarder is voor virussen?
Best pittig. In quarantaine zitten met elkaar is heftig. Ik ben wel bang om corona mee naar huis te nemen. Aan de andere kant, thuis zitten past niet bij mij. Ik hou van mijn werk en haal er veel plezier en energie uit.
Wat wil je andere leerkrachten meegeven?
Maak beperkingen bespreekbaar en laat zien dat elk kind uniek is.
Wil je meer lezen over het leven van Sarah Groen en haar gezin? Lees dan haar blog of bekijk haar vlog.
Wil je een gastles van Sarah? Vul dan het reactieformulier op de site in.
Ideeën om meer met inclusiviteit in de klas te doen, vind je op de site van Mamaplaats.
Sarah is ook fan van deze site. Hier vind je speciale poppen met een beperking die je kunt aanschaffen.
