School: Lukasschool, Amsterdam Osdorp
Geeft les aan: groep 5
Aantal jaar voor de klas: 7 jaar
Juf Saskia is na 13 jaar weer terug voor de klas.
Waarom ging je weg uit het onderwijs?
Ik was zestien jaar toen ik op de pabo zat, twintig jaar toen ik mijn diploma had. Ik doe alles snel in mijn leven. Ik was topsporter en heb een klas overgeslagen. Na zeven jaar voor de klas lonkte het avontuur. Ik wilde reizen en werd stewardess. Daarna ben ik met mijn toenmalige vriend gaan ondernemen. We hadden drie kapsalons waar zzp-kappers een stoel konden huren. Ik deed van alles: administratie, hr, marketing.
Waarom kwam je weer terug?
De omslag kwam tijdens de tweede coronagolf. Mijn ex en ik deden het goed als opvoeders en als compagnons in een bedrijf. Maar samen ondernemen in een moeilijke tijd is erg ingewikkeld. Ik dacht: het belangrijkste dat ik ben, is moeder. De opvoeding van mijn zoontje gaat perfect. Ook in samenwerking met mijn ex. Laten we dat in elk geval zo houden. Ik stap uit het bedrijf. Het is mooi geweest, strik eromheen. Ondertussen merkte ik dat ik plezier had in het onderwijzen van mijn kind tijdens de lockdown. Ik leerde de methodes weer kennen, ging mee in de belevingswereld van mijn kind. Ik genoot ervan. Dat staat zo dicht bij mij. Ik was het alleen vergeten.
Hoe heb je toen die stap gezet?
Toen de kinderen weer naar school mochten, gooide ik een balletje in het universum. Met de wens om een leuke school te vinden. Ik zei tegen iedereen: ‘Ik ga het gewoon proberen. Als het niets is, ben ik zo weer weg.’ Ik begon in te vallen als zzp’er. Die eerste dag dat ik weer voor de klas stond, wist ik meteen: ik heb het nog. Het voelde heel natuurlijk. Na een maand viel ik in op de Lukasschool. De directeur zei: ‘We laten je niet meer gaan.’ Hij bood me een contract aan en een vaste groep waar een leerkracht ging vertrekken.
Wat had je nodig om weer helemaal te kunnen beginnen?
Ik mocht drie weken meekijken met de leerkracht van mijn nieuwe klas voordat ze zou vertrekken. Ik heb geobserveerd en alles in me opgenomen. Het is een ontzettend leuke vrouw en dat klikte heel erg. Ze nam me overal in mee. Dat moet je echt treffen. Ik ben op het juiste moment, op de juiste plek met de juiste mensen beland.
Daarnaast kreeg ik veel vertrouwen van directie en collega’s. Daardoor durfde ik me ook kwetsbaar op te stellen. Ik kreeg een maatje. Ik kreeg extra hulp van een ib’er, omdat mijn groep didactisch nogal lastig is. En hier op school lopen alle collega’s bij elkaar binnen. Er is een leesspecialist, een rekenspecialist… Ik sprong in het diepe en het team hielp me aan alle kanten.
Ik doe niet alles perfect, maar het gaat goed. Elke dag heb ik zin om naar school te gaan.
Waar zag je het meest tegenop toen je weer begon?
Vroeg opstaan! Als ondernemer begon ik om 10:00 uur. Maar nu ik eraan gewend ben, vind het niet erg. Ik sta zelfs in het weekend vroeg op. Je moet je mindset gewoon even veranderen. Het voordeel is dat ik nu de meeste avonden vrij ben. Ondernemen gaat ook door in avonduren.
Wat is er volgens jou veranderd in het onderwijs?
Alles is digitaal nu. Ik heb nog gewerkt met een krijtbord. Er zijn kleine tools en appjes, zoals een timer, digitaal stoplicht en digitaal beloningssysteem. De kinderen hebben allemaal een Chromebook. Cijfers en grafieken draai je zo uit de computer. Apps maken het makkelijk om laagdrempelig met ouders te communiceren. Bij ons op school is dat allemaal tot in de puntjes geregeld. Het is een plezier om op die manier terug te mogen komen in het onderwijs. Positief is ook dat het salaris is verbeterd. En de methodes zijn beter geworden. Je wordt op je wenken bediend.
Wel is er veel meer differentiatie. Dat was voor mij een shock. Zo veel instructies en groepjes! Die heeft de normale lijn, die heeft extra uitdaging, die heeft een plusboek… Dat vraagt behoorlijk wat flexibiliteit en handigheid van je als leerkracht.
Wat is hetzelfde gebleven?
De kinderen zijn nog net zo ontwapenend als eerst. En niets is voorspelbaar. Een dag loopt nooit zoals je van tevoren bedacht hebt. Ook de basis van het lesgeven en het pedagogisch handelen blijven hetzelfde.
Neem je ook je ervaring als ondernemer mee de klas in?
Jazeker, de kinderen vinden het leuk om over mijn ervaringen te horen. Ze googelen mijn oude bedrijf of zeggen: ‘Wij willen later zelf ook een bedrijf.’ Ook ben ik als ondernemer heel flexibel geworden. Je moet namelijk steeds ad hoc reageren en alles zelf oplossen. En er is veel administratie in het onderwijs, dat ben ik gewend als ondernemer. Onderwijsadministratie is veel leuker dan bedrijfsadministratie! Toen hield ik cijfers over geld bij, nu over persoonlijke groei.
Wat zou je directies adviseren die herintreders in hun team krijgen?
Geef iemand die begint meteen het vertrouwen. Vanaf dag één is hij of zij een volwaardige en gelijkwaardige collega. Maak er geen beoordelingstraject van. Omarm je collega.
Wat wil je mensen die twijfelen meegeven?
Why not? Ga het gewoon proberen. In de meeste steden liggen de banen voor het oprapen. Kinderen snakken naar enthousiaste leerkrachten die leergierig zijn, die met een verfrissende blik de school in komen. Leerkrachten met een andere achtergrond maken de school kleurrijker. Neem je tijd om een school te zoeken die bij jou past. Maar het hoeft niet direct de perfecte match te zijn. Om meters te maken: begin gewoon.
Hoelang blijf je nu voor de klas staan?
Sowieso totdat mijn zoontje van de basisschool is. Kinderen zien opgroeien op zo’n school vind ik het leukst. Ze zien binnenkomen als kleuter en ze dan in groep 8 zien. Maar je weet het nooit met mij. Ik weet niet waar ik over tien jaar ben. Elk jaar kijk ik opnieuw of ik nog steeds die positieve energie voel.
Wat wil je andere leerkrachten meegeven?
Pluk de dag. Het werk is uniek, maar niet perfect. En dat hoeft ook niet. Geniet van het moment nu met de kinderen.
