School: IKC De Buytenkans in Zoetermeer
Geeft les aan: groep 6 en 7
Aantal jaar voor de klas: 6 jaar in het vo, sinds dit jaar in po
Meester Ismail stapte dit jaar over naar po.
Meester Ismail was docent Engels in het vmbo. Dit jaar stapte hij over naar het primair onderwijs om meester van groep 6 en 7 te worden.
Waarom ben je overgestapt?
Nou, eigenlijk ben ik echt een vmbo-man. Daarin ben ik gepokt en gemazeld. Maar op een gegeven moment raakte ik geïnteresseerd in de discussies over het basisonderwijs, met van die uitspraken als ‘de basisvaardigheden moeten op orde’ en ‘leerkrachten moeten bijscholen’. Het leek me interessant om te zien hoe het er echt aan toe ging. Tijdens een weerbaarheidstraject, dat ik naast mijn werk als docent op scholen geef, raakte ik in gesprek met een schooldirecteur. Die vroeg mij over te stappen. Het leek me een mooie manier om te blijven investeren in mijn eigen ontwikkeling en die van kinderen.
Speelde daar ook het meer gelijktrekken van de PO-salarissen met die in het VO mee?
Nee helemaal niet. Kijk, ik kom vanuit een middenmanagementfunctie, was ook teamleider. Dus ik moest toch een beetje inleveren. Dat vond ik niet erg.
Hoe bevalt het tot nu toe?
Het is wennen, moet ik zeggen. Het is zo anders. Man, man, man, wat verzetten leerkrachten op de basisschool bergen! Er komt zo veel bij kijken op een basisschool. Dat had ik echt niet door. Het is leuk, maar gewoon intensief. Vanaf ’s ochtends tot ’s middags sta je aan. Zelfs in de pauze. En na schooltijd, dat de ouders dan nog even wat komen vragen. Echt, wat werken leerkrachten freaking hard!
Wat zijn belangrijke verschillen voor jou in je baan?
Het team is hier hechter dan in het VO. Je werkt meer samen, bijvoorbeeld met de andere klassen van je bouw. Je brengt veel tijd met elkaar door: op het plein, in de teamkamer, tijdens vergaderingen.
Wat is hetzelfde?
Hoe echt en puur de leerlingen zijn. Basisschoolkinderen nemen, net als tieners, geen blad voor de mond. Ook de onderliggende problemen van de leerlingen zijn een-op-een hetzelfde. Leerlingen die weinig liefde krijgen, gebroken gezinnen, armoede, kinderen die zonder ontbijt naar school komen. Pijnlijk om te zien. Je ziet hoe dat bijdraagt aan leerproblemen en sociaal-emotionele problemen nu en later.
En het belang van een goede voorbereiding is hetzelfde. En hoe je les verandert door wat die dag speelt, die balans tussen goed lesgeven en dat sociaal-emotionele. Ik ben een coachende docent. Ook hier. En ha, ja, vergaderingen blijven ook hetzelfde.
Wat leer je nu in het PO?
Ik vind het in alle eerlijkheid enorm leerzaam. In het onderwijs wordt veel gepraat over differentiëren. Nou, in het basisonderwijs differentiëren ze op Champions Leagueniveau!
Ik heb dan ook een spijt van de keus. In korte tijd heb ik me veel eigengemaakt en veel geleerd van ervaren leerkrachten en managers.
Wat zouden PO-leerkrachten van VO-docenten kunnen leren?
Flexibeler zijn. Kijk, ik snap dat er een bepaald programma doorlopen moet worden, maar tegelijkertijd zouden we wel moeten kijken of het effectief is om zo’n vol programma op een dag te hebben. Draagt dit bij aan de ontwikkeling die we voor ogen hebben? Je hoeft niet meteen in de stress schieten als je je lesprogramma niet afkrijgt. Je moet durven vertrouwen op je eigen kwaliteiten. Een methode is een belangrijk hulpmiddel en wij als leerkrachten moeten de waan van de dag gebruiken om er maatwerk van te maken.
Je was in 2021 Leraar van het jaar van het VO. Wil je nu ook PO-leraar van het jaar worden?
Ha ha, goede vraag. Nee, absoluut niet… maar als ik genomineerd word, zeg ik geen nee. Het is ook een enorme waardering van ouders en kinderen. Maar nee hoor, het hoeft niet. Ik weet niet eens of wel het mag.
Je zet je ook in voor initiatieven op het gebied van kansengelijkheid, bent in te huren als dagvoorzitter, schrijft mee aan boeken en houdt ervan om als cabaretier op het podium te klimmen. Hoe doe je dat allemaal? Slaap je ook weleens?
Dat moet ik even nuanceren. Ik ben gestopt als cabaretier, omdat ik me wilde toespitsen op het onderwijs. Daar haal ik zoveel energie uit. Dat is mijn podium. Ik sta drie dagen voor klas en heb flexibele collega’s met wie ik kan ruilen als ik extra klussen moet doen. Die ben ik enorm dankbaar. Net als mijn directeur. Zij zegt: ‘Als we geloven in kansen geven aan kinderen, dan moeten we die ook geven aan collega’s.’
Dus ja, ik heb het stervensdruk. En ik heb natuurlijk ook een vrouw en familie. Ik vind het belangrijk dat ik hen niet tekortdoe. Daarom is het een kwestie van prioriteiten stellen, goed indelen en soms iets voorbij laten gaan.
Hoe kijk je naar de toekomst?
Zie ik mezelf voor altijd in het PO werken? Ik weet het niet. Ik zie dit schooljaar als een jaar van ontdekken, waarna ik voor mezelf een keuze ga maken. Als ik nu zou moeten kiezen… tsja, het vmbo gaf me een ander gevoel. Met oudere kinderen ga je wat meer de diepte in.
Ik wil zeker altijd verbonden blijven aan het onderwijs, welk niveau dan ook. Ik wil ook blijven spreken, teams ondersteunen en me inzetten voor de kwetsbare doelgroep. Die combinatie vind ik interessant. Ook ben ik aan het schrijven. Impact maken, daar gaat het me om. En blijven genieten. Zeker ook dit jaar.
Wat wil je andere leerkrachten meegeven?
Een hoop! Eh, als ik moet kiezen, is het dit: hoe moeilijk het ook wordt, hoe zwaar je het soms ook vindt, ga terug naar waar het om draait. Waarom jij die keuze voor het onderwijs ooit maakte.
