We leven in een maatschappij waarin extraversie wordt gezien als ideaal. Ook ons onderwijssysteem lijkt voornamelijk te zijn ingericht rond de behoeften van de extraverte leerling; veel groepswerk, veel discussiëren en overleggen. Situaties waar de hardste roeper meestal als winnaar uit de bus komt en dit zijn vaak niet de stillere introverte leerlingen. Moeten we meer ruimte maken voor de introverte leerling?
Introvert versus extravert
Op de blog OsAcedemie noemt docent Christiaan van Os de introverte leerling een cadeau, tenminste als je weet hoe je deze moet ‘uitpakken’. Ervaring leert hem dat introverte leerlingen graag leren op hun eigen manier en zich van nature minder prettig voelen bij groepswerk. Deelnemen in groepsgesprekken doen ze ook liever niet. Niet omdat ze niet willen praten; introverte leerlingen houden volgens Van Os vaak niet van oppervlakkige groepsgesprekken en hebben een voorkeur voor diepgaande gesprekken over onderwerpen die hen interesseren. Dit betekent niet dat introverte leerlingen sociaal onderontwikkeld of heel verlegen zijn. Hun behoeften aan sociale interactie is anders.
Belangrijk om introverten te doen schitteren in de klas is volgens Van Os dat deze behoeften worden gerespecteerd. Het is daarom volgens hem goed om in de klas uit te spreken dat het helemaal niet erg is om rustig of stil te zijn. Introverte leerlingen moeten juist niet teveel gedwongen worden ‘socialer’ gedrag te vertonen of steeds in groepen te werken, maar juist de vrijheid krijgen om zich op hun eigen manier te ontwikkelen.
De extraverte wereld
Inzien dat de behoeften van introverten anders zijn is één ding. De vraag is echter of we hier in het onderwijs rekening mee moeten houden. Zoals gezegd in de inleiding leven we in een maatschappij waar extraversie een cultureel ideaal is geworden. Dit ideaal vertaalt zich ook naar het bedrijfsleven waar hard roepen in brainstormsessies of werkgroepen de norm zijn om op te vallen en succesvol te worden. Sommige docenten vinden daarom dat, hoewel het huidige onderwijs misschien beter past bij extraverte leerlingen, de introverte leerlingen hier mee moet leren omgaan. De introvert moet zich aanpassen aan de wereld van de extravert.
Auteur en docente Susan Cain is het hier niet mee eens en vindt dat de culturele focus op extraversie aangepakt mag worden door meer te focussen op de kwaliteiten van de introvert, ook binnen het onderwijs. Cain is auteur van het boek Stil, een pleidooi voor de introvert. Speciaal voor gebruik in het onderwijs schreef zij een aanvullende online Teacher’s Guide bij haar boek. Hierin doet ze lessuggesties waardoor leerlingen geprikkeld worden om na te denken over beide type mensen. Op deze manier hoopt ze leerlingen in te laten zien dat de culturele voorkeur voor extraversie niet altijd terecht is en dat leerlingen de krachten van beide typen beter leren kennen en waarderen.
Voor de argumenten van de verschillende partijen valt iets te zeggen en de oplossing zal, zoals bij zoveel zaken, ergens in het midden liggen. Bijvoorbeeld door een mooie balans te creëren in lesopdrachten; de ene keer beter passend bij de introvert en de andere keer beter bij de extravert.
Houd jij rekening met de specifieke behoeften van introverten of maak jij geen onderscheid tussen extravert en introvert in jouw lessen?
