Home » Ode aan de kleuter

Ode aan de kleuter

‘Mijn lievelingsdier is een kat!’, roept een kleuter trots. ‘Mijn papa zegt dat hij alleen van kale poezen houdt!’ is de reactie van haar vijfjarige buurman. Ik bijt op de binnenkant van mijn wang. Volgende week zie ik papa op het oudergesprek. Uiteraard geef ik hem net als altijd keurig een hand. Vanbinnen gier ik het uit van het lachen. Papa, je moest eens weten…

De uitspraken van mijn kleuters maken mijn dagen de moeite waard. Ik stap aan het eind van de dag in mijn roze Suzuki Alto, die altijd gevuld is met spullen voor de klas en verheug me erop om alles thuis aan mijn vriend te vertellen. Zoals het verhaal van Saartje. Saartje vertelde dat ze op vakantie was geweest in een hotel met wel drie zwembaden. Ik vroeg haar: ‘Welk zwembad vond je dan het leukst?’ Saartje: ‘Het bubbelbad, juf!’ Toen ik haar vroeg waarom ze die het leukst vond, antwoordde ze met een grote grijns: ‘Omdat de borsten van mijn vader daarin op en neer gingen!’

Kleuters zijn lopende cabaretiers, zonder dat ze het zelf in de gaten hebben. Het zijn creatieve taalkunstenaars in hun puurste vorm. Wij zijn als volwassenen door onze kennis en ervaring soms al te veel gevormd, om nog in alle vrijheid te kunnen denken en de meest wonderlijke verbindingen te kunnen leggen. Ik ben mijn kleuters dankbaar dat zij mij door hun flexibiliteit ook nog zo aan het denken zetten.

Het eind van het schooljaar nadert. Ik loop met een aantal kleuters de zolder op, om een paar themakisten op te ruimen. Een meisje kijkt verwonderd de zolder rond. Hier was ze nog nooit geweest. Ik zie haar rondkijken en ga er vanuit dat ze zich verbaast over de hoeveelheid spullen die ze ziet staan. Natuurlijk, ik had het kunnen weten… iets anders houdt haar bezig. ‘Juf? Waar staat jouw bed?’ In de ogen van kleuters woont de juf op school en is het heel gek als de juf zegt dat ze ook een vader en moeder heeft.

Als Bas me vraagt: ‘Juf, wat doe je eigenlijk voor werk?’ moet ik hartelijk lachen. Later bedenk ik dat ik anders had willen reageren. Ik zou namelijk willen zeggen: ‘Ik mag het mooiste werk ter wereld doen!’

Laatste onderwijsnieuws

Waarom schrijven met de hand goed is

In onze digitale wereld wordt schrijven steeds vaker vervangen door typen. Als dat de toekomst is van kinderen, waarom leren we ze dan nog steeds schrijven? Wat doet schrijven met een kind? Waarom is het belangrijk voor de motoriek? We geven vier argumenten waarom een toetsenbord het schrift nooit helemaal mag vervangen. Hoe maak jij […]

Bekijk
Een meisje met gewichten in haar handen

Column: De resultaten moeten omhoog

Terwijl juf Manon met groep 8 op kamp gaat denkt ze aan de strekking van de laatste vergadering: ‘Maak havo-leerlingen van kinderen die dat niet zijn.'

Bekijk

Onbeperkt toegang
met je OvM account

Met het OvM account krijg je als onderwijsprofessional toegang tot meer artikelen en regel je welke informatie je wilt ontvangen. Bijvoorbeeld de nieuwsbrief of Juf & Meester.