U kent ze wel, Ed en Eduard uit de Nuonreclames van een tijdje terug. Ed is als monteur de pragmaticus die vooral de voordelen van woningisolatie voor de portemonnee benadrukt. Eduard is de verkoper in pak die vanuit idealistische overwegingen de medemens energie laat besparen. ‘Het gaat om de… plánéééét!’.
We gaan hier met onze tijd mee
In mijn rol als voorlichter Kwam ik de laatste weken van het schooljaar bij vaksecties op bezoek die het nieuwe schooljaar met een van onze methodes gaan werken. Wat me daarbij opvalt, is dat er op steeds meer scholen pilots plaatsvinden met laptops en iPads. Sommige scholen gaan een stap verder en gaan voor hele jaarlagen met laptops of iPads werken. ‘Het gaat die kant op in de toekomst’, ‘We gaan hier met onze tijd mee’, ‘De directie heeft besloten…’, “We zullen er allemaal aan moeten geloven’. Zo maar een greep uit de uitspraken van uw collega-docenten over de brede inzet van laptops en iPads.
Regelmatig hebben we het dan kort over de visie van de school over de investering in deze hardware. Soms is deze in de ogen van docenten helder, maar niet zelden geven docenten aan, dat die visie naar hun idee nog niet zo goed is uitgewerkt. Waar ontbreekt het dan aan? Antwoorden op vragen als: Wordt de didactiek aangepast? Gaat het om het leerrendement? Is er beter te differentiëren met volledig digitaal materiaal?
Ed of Eduard?
Ik vraag me daarom de laatste tijd steeds vaker af of het nu vooral de “Eds” onder ons zijn, die het invoeren van laptops en tablets stimuleren, met als hoofddoel te besparen op leermiddelen en mogelijk fte’s. Of zijn het vooral de idealistische “Eduards”, die met de invoering van deze apparaten vooral de voordelen zien op didactisch gebied. En daarmee de leerlingen verder hopen te brengen.
Wat vindt u? Hoe is dat bij u op school naar uw idee? En wat zijn de didactische voor- en nadelen van het alleen nog werken met computers in plaats van met boeken? Ik ben erg benieuwd naar uw opvatting hierover!
