The Travelling Teacher is al meer dan 100 dagen onderweg en is nu Afrika! Tim reist de wereld rond en bezoekt scholen in verschillende landen. Hij kijkt mee, geeft les en zoekt vooral contact met lokale docenten. Na zijn schoolbezoeken in Schotland, Engeland, Denemarken, Finland en Dubai is hij aangekomen in Malawi.
Onderwijs van Morgen is nieuwsgierig naar zijn ervaringen, verhalen en ontdekkingen. We delen graag zijn avonturen en volgen Tim op de voet. Wil je niets missen of heb je een tip voor Tim? Kijk dan vooral op www.timthetravellingteacher.com
Onderwijs in Malawi
Dat ik mijn reis alleen wil maken om scholen te bezoeken in het buitenland is natuurlijk bullshit. Als dat zo was dan had ik heel veel mooie dingen gemist van de landen die ik tot nu toe bezocht heb. Toch blijft het iets waar ik heel veel energie en geluk vandaan haal; mijn passie voor onderwijs en mijn passie voor kinderen. Tijdens mijn motor tocht met de chief heb ik het geluk gehad om twee lokale scholen te bezoeken: Chankhozi FP school & Liyangwa primary. Op Chankhozi waren er 11 gediplomeerde docenten op 1233 leerlingen. Op Liyangwa waren er 9 docenten op 1029 leerlingen. Reken jij het even uit? In sommige klassen zaten 200 leerlingen. Denk eventjes terug aan jouw schooltijd toen de docent het te rumoerig vond in een klas van 28 leerlingen. Daar moest ik altijd wel een beetje om lachen en nu al helemaal.
Op beide scholen mocht ik lesgeven en dit was echt één van de vele hoogtepunten van mijn reis tot nu toe. Er zaten 95 kinderen in één klas en 108 in de andere klas. Ik gaf simpele lesjes over het menselijk lichaam, getallen en het alfabet. FASCINEREND om al die leergierige kopjes te zien. Ik besloot snel van te voren om alles in het teken van gamefication* te doen. De docenten die zijn komen kijken vonden dit ook heel tof. Kijk even bij de foto’s als je tijd hebt.
*lesgeven in spelvorm. Tegen elkaar of tegen mij of tegen jezelf. Leerlingen zijn altijd gemotiveerder.
Feiten op een rij
- Schooldagen beginnen met assembly. Dit duurt 15 minuten en dan staan alle kinderen in rijen buiten en zingen zij het schoollied. Dit is in Groot Brittannië nog steeds een bekend fenomeen, met name op de basisscholen.
- De schooltijden zijn van 07:30 tot 14:30.
- Een dag bestaat uit 10 blokken waarin 6 vakken worden aangeboden.
- De voertaal is Chichewa. Engels is de tweede taal.
- Farming and Agriculture blijft het belangrijkste vak. Tijdens de vergadering heb ik erop gehamerd hoe belangrijk Engels is, mochten de kinderen ooit het dorp willen verlaten. Er zijn geen machines.
- Een kind straffen blijft een gevoelig onderwerp, maar ik heb er wel naar gevraagd. De headteacher vertelde dat er niet meer geslagen wordt, maar dat waren even de praatjes van de headteacher. Ik heb het gezien en mijn maag draaide er van om.
- Er is dus een enorme leraren te kort. Gemiddeld zitten er 150 leerlingen per klas.
- Één van de redenen dat er een te kort is; het is de taak van een school om een docent een huis aan te bieden op het moment dat hij/zij daar komt werken. Dit is vaak voor de school onbetaalbaar.
- Kinderen eten niet op school, dit doen de kinderen voordat zij naar school komen. Ontbijt dus. Dit is meestal een soort pap of nsima. Dit is een mix van bloem en water. Sommige kinderen lopen 10km heen en 10km terug om naar school te komen. Onderweg pakken zij fruit uit de bomen.
- Boeken zijn heel duur en niet alle kinderen hebben ze. Een kind wordt niet geweigerd mocht hij/zij een boek niet hebben.
- De kinderen maken om de maand field trips naar boeren of andere dorpen. Dit vond ik heel fijn om te horen. Volgens de school councillor zijn er nooit ruzies of problemen met andere dorpen. Waarom niet? Zij hebben niks om over of voor te vechten….
- Er komt 1 keer per jaar een scholeninspectie. Die komen in grote luxe jeeps de dorpen in. Die komen alleen checken of alle kinderen van het dorp naar school gaan, maar doen niks aan de kwaliteit van het onderwijs. Misselijkmakend.
- Van alle docenten die ik gezien heb, was er maar één vrouw. Er wordt sowieso neer gekeken op docentschap. Mannen horen op het land te werken en vrouwen doen eigenlijk alles. Zij werken op het land, zorgen voor de kinderen en doen alles voor hun mannen. Dit is iets waar ik wel moeite mee heb gehad. Toen ik de borden van tafel ruimde, werd Banda gewoon boos op mij.
Zo kan het dus ook allemaal in hartje Afrika. Bijzonder om te zien en misschien nog specialer om te mogen doen. Ik ben het Tim heel erg dankbaar dat hij mij deze kans heeft gegeven. Tim is een jongen die zijn droom achterna is gegaan en daar heb ik altijd respect voor. Wij gaan nu samen naar Zambia om te genieten van een safari, te praten over het leven en een G&T te drinken. Nog 12 dagen reizen en dan kom ik naar huis.
Dit is slechts een stukje van de blog van Tim, hier lees je het hele verhaal.
Heb jij een vraag aan Tim of weet je een interessante bestemming? Geef je reactie dan via onderstaand formulier of kijk op de website van Tim.
