Het is zondagmiddag en ik ben onrustig. Onrustig vanwege het uitblijven van een eventueel telefoontje van een collega. De zoveelste collega die belt met verkoudheidsklachten en vervolgens het vage en schimmige testcircuit inrolt. We worden nu eenmaal verkouden, daar hangt geen tijdstip aan vast, en dan geldt de regel dat er getest moet worden. Niets verwijtend naar deze collega en naar alle hardwerkende mensen in al die teststraten.
Deze blog is geschreven door Stan Put. Stan is eigenaar van put2gether en senior adviseur bij OnderwijsAdvies.
Bubbel
De afgelopen weken lopen de cijfers van coronabesmettingen weer snel op, neemt de testcapaciteit toe, maar kan deze niet opboksen tegen de toenemende vraag. Een uitzondering is al gemaakt voor de medewerkers in de zorg en het onderwijs. Maar het lijkt dweilen met de kraan open. Wie had ook gedacht dat het zo snel zou gaan? Niemand toch? We liepen allemaal nog in onze heerlijke zomer en nazomerse bubbel rond en genoten weer volop van alles dat alweer kon. Moi incluis! Ook voor mij voelde het steeds meer dat we dit virus onder de duim hadden gekregen. Alle ellende die hieraan voorafging, lag vooral achter ons. De berichten dat het vaccin in de maak is en snel zou komen, droegen daar ook nog eens aan bij. Het glas leek weer even halfvol.
Persconferentie en gezond verstand
Vorige week was daar opnieuw de persconferentie van de minister-president met de minister van Volksgezondheid. Het glas blijkt weer half leeg: terug naar zo goed als af. We maken ons op voor de ‘tweede’ golf, of nee, we zitten er weer middenin! Wederom zijn er heftige maatregelen aangekondigd die drukken op alles en iedereen. Wederom wordt er een dringend beroep op ons eigen verantwoordelijkheidsgevoel en gezonde verstand gedaan.
Feiten of fakenews
Hoe moeilijk is het om deze situatie nog vanuit het ‘gezonde’ verstand te benaderen? Ik word heen en weer geslingerd in mijn emoties. Enerzijds ben ik er zo ontzettend klaar mee om afstand te houden, mijn handen te vaak te moeten desinfecteren, mensen te ‘ontmoeten’ via de digitale snelweg en briefjes in te vullen over mijn gezondheid. Dat gevoel wordt nog eens versterkt door de wisselende berichtgeving over wat nu wel of niet werkt, wat verstandig is om wel of niet te doen en ga zo maar door. Ik durf te zeggen dat ik mij over het algemeen laat informeren door de personen die zich laten horen via de meer objectieve nieuwskanalen, die niet direct onzin uitkramen. Tenminste dat wordt beweerd. Ik probeer weg te blijven van de kanalen waar opjutten en fakenews voor domme uitspraken en onrust zorgen. Hoewel ik ook kan begrijpen dat je, doordat je er klaar mee bent, deze kant zou kunnen kiezen. Anderzijds zie, hoor en lees ik de feiten. Ik zie ook de enorme zoektocht van onze en andere regeringen. Er is geen passend antwoord op deze door corona veroorzaakte situatie, is mijn conclusie. Er is nog geen uitweg en er is nog geen vaccin dat ons weer terugbrengt naar onze veilige bubbel. We moeten accepteren dat we nog regelmatig achter de feiten aanlopen. Dan kunnen we heel veel energie steken in het afpoeieren van onze beleidsmakers, waardoor onze samenleving nog meer onder druk komt te staan en de kans op ontwrichting hiervan toeneemt. Kijk naar de ontwikkelingen in de VS. Maar willen wij dit ook?
Middenweg
Ik kies voor de middenweg. Ik durf ‘het zat te zijn’ bij mijn intimi en geef hen de volle laag als ik baal, scheld en tier. ‘Gooi het er maar even uit’, zeggen ze dan. Vervolgens kies ik ervoor om me, zoveel als het kan, te houden aan de regels. Vanzelfsprekend ben ik hierin voor het kritisch volgen van de beleidsmakers, via de democratische weg.
Niet de mooiste oplossing
Dat brengt mij terug naar mijn collega die gelukkig niet belt op zondagmiddag, waardoor ik toch enigszins ontspannen naar de Formule 1 kan kijken en Verstappen weer eens het podium zie halen. Het belletje kwam maandagochtend. Inval kon niet geregeld worden en voor de kinderen werd thuisonderwijs zo goed mogelijk georganiseerd. Zeker niet de mooiste en beste oplossing. Maar we doen het, omdat het moet en omdat we hier met elkaar doorheen moeten komen. Samen! #wijdoennogmee!
Hoe ga jij om met je coronademonen? Laat het ons weten via het reactieformulier
